Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη ...

... Ανάπτυξη που μόνο ο ενημερωμένος, ενεργός Πολίτης μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει !







Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Aπομακρύνονται από την HELLAFOAM 25 τόνοι τοξικών αποβλήτων 2,5 χρόνια μετά τον εντοπισμό τους


Βοτανικός: απομακρύνονται 25 τόνοι τοξικών αποβλήτων από το εργοστάσιο 
HELLAFOAM

Είχαν εντοπισθεί από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος,  από τις 06.10.2010


Ενημερωθήκαμε από τον Τύπο ότι επικίνδυνα τοξικά απόβλητα από εργοστάσιο, που παραμένει ανενεργό εδώ και δέκα χρόνια στον Βοτανικό, απομακρύνονται σήμερα, Δευτέρα, 30.04.2013, από συνεργεία του δήμου Αθηναίων. Την επιχείρηση, η οποία πραγματοποιείται παρουσία του δημάρχου Αθηναίων, κ. Γιώργου Καμίνη, ανέλαβε να υλοποιήσει η υπηρεσία καθαριότητας του δήμου Αθηναίων, μετά την έντονη ανησυχία που εκφράζουν για κινδύνους ως προς τη δημόσια υγεία, κάτοικοι και φορείς της περιοχής. Στο πλαίσιο της επιχείρησης θα απομακρυνθούν 25 τόνοι τοξικών αποβλήτων που βρίσκονται σε πλαστικές δεξαμενές και βαρέλια εντός εγκαταλειμμένου εργοστασίου εταιρείας κατασκευής απορρυπαντικών.




ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

      Τις βραδινές ώρες της 6ης Οκτωβρίου 2010 και μετά από ενημέρωση της Ειδικής Γραμματείας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΥΠΕΚΑ, από το Κέντρο Επιχειρήσεων της Πολιτικής Προστασίας (ΓΓΠΠ), κλιμάκιο επιθεωρητών μετέβη στο χώρο του παλιού εργοστασίου της εταιρείας HELLAFOAM στην περιοχή Βοτανικού του Δήμου Αθηναίων (πάροδος οδός Ορφέως 164). Δεύτερη επίσκεψη κλιμακίου της ΕΥΕΠ πραγματοποιήθηκε τις μεσημβρινές ώρες της 8ης Οκτωβρίου 2010. Από τα στοιχεία που συλλέχθηκαν προέκυψαν τα ακόλουθα:
  • Το εργοστάσιο δεν λειτουργούσε και η επιχείρηση βρισκόταν σε καθεστώς πτώχευσης (έχει ορισθεί σύνδικος πτωχεύσεως).
  • Στον χώρο της εγκατάστασης υπήρχαν βαρέλια με χημικά (πρώτες ύλες για την παραγωγή διογκωμένης πολυστερίνης). Από επέμβαση αγνώστων είχε γίνει διαρροή του περιεχομένου ενός ή δύο βαρελιών στο έδαφος. Πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις πτητικών οργανικών ενώσεων στον αέρα του περιβάλλοντος χωρίς ενδείξεις. 
  • Πρόκειται για Εύφλεκτες, Διαβρωτικές, Τοξικές και με φράσεις ειδικών κινδύνων: ερεθιστικές για τα μάτια, το δέρμα και το αναπνευστικό σύστημα, βλαβερές όταν εισπνέονται, επίσης τυχόν  επαφή/ανάμιξή τους δύναται να αυξήσει την επικινδυνότητά τους, όπως η επαφή του διφαινυλομεθανίου  4-4 – διισοκυανείου με αλκοόλες προκαλεί βίαιη αντίδραση.
 Η ΕΥΕΠ ενημέρωσε σχετικά την σύνδικο πτωχεύσεως της επιχείρησης αναφορικά με την ανάγκη ασφάλισης του χώρου και τους κινδύνους που εγκυμονεί η παραμονή των χημικών ουσιών στον εν λόγω χώρο (έγγραφα ΕΥΕΠ με α.π. ΓΕ/561/07-10-2010, ΤΝΕ/4116/11-10-2010, ΤΝΕ/4226/19-10-2010), ενημερώνοντας σχετικά τις συναρμόδιες υπηρεσίες.

 Ειδικά επισημάνθηκε ότι χωρίς να έχει διευκρινιστεί πλήρως η ταυτότητα των τιξικών αποβλήτων που εντοπίστηκαν υπό συνθήκες που δεν διασφαλίζουν τυχόν αλλοίωσή τους και πολύ περισσότερο τυχόν εκδήλωση κινδύνου διαρροής ή ανάφλεξης ή εκπομπών ή μη σύννομης/ασφαλούς διαχείρισης, η τυχόν περαιτέρω παραμονή τους στο χώρο και υπό αυτές τις παρούσες συνθήκες, εγκυμονεί άμεσο και διαρκή κίνδυνο για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία...

 Παράλληλα η Ειδική Γραμματεία Επιθεωρητών περιβάλλοντος & Ενέργειας (ΕΓΕΠΕ) με το με α.π. 1634/07-10-2010 έγγραφο της επισήμαινε τις απαραίτητες ενέργειες που έπρεπε να αναληφθούν.

 Η ΕΥΕΠ επανήλθε στις 19-10-2010 επισημαίνοντας τον κίνδυνο παραμονής των υλικών στο χώρο και προτείνοντας άμεσα αναγκαία μέτρα. Μάλιστα η Σύνδικος πτώχευσης κλήθηκε και προσήλθε στην έδρα της ΕΥΕΠ στις 26-10-2010 και εξετάστηκαν από κοινού οι αναγκαίες ενέργειες για την ασφαλή διαχείριση των υλικών. 

Η Σύνδικος επικαλέστηκε αίτημά της προς αδειοδοτημένη Εταιρεία διαχείρισης επικινδύνων υλικών για ταυτοποίηση-απογραφή και παραλαβή των υλικών και αδυναμία ανάληψης του σχετικού κόστους.

 Η ΕΓΕΠΕ έκρινε ότι η συνέχιση της παραμονής των χημικών στον συγκεκριμένο χώρο εγκυμονεί κινδύνους για το περιβάλλον και την δημόσια υγεία, ιδιαίτερα σε περίπτωση νέας επέμβασης από τρίτους και πιθανής διαρροής και ως εκ τούτου η υπόθεση εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιότητας του Π.Δ. 148/2009 για την Περιβαλλοντική Ευθύνη και συνεπώς ζητήθηκε αρμοδίως να αναληφθεί δράση για την απομάκρυνση των επικίνδυνων αποβλήτων και την αποκατάσταση της περιβαλλοντιής ζημιάς, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην κείμενη νομοθεσία για την διαχείριση επικινδύνων αποβλήτων. 

Ενημερώθηκε άμεσα η Περιφέρεια Αττικής και η αρμόδια Δ/νση της Περιφέρειας. 

 Έκτοτε και μετά από συνεχή αλληλογραφία με την Σύνδικο και την Περιφέρεια τίποτε δεν προχώρησε καθώς δεν υπήρχε κονδύλι για την κάλυψη του κόστους της μεταφοράς των τοξικών αποβλήτων και την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημιάς, καθώς η εταιρεία βρισκόταν υπό πτώχευση και δεν μπορούσε να καλύψει το κόστος όπως υποχρεούτο !!! 
. . .
Το 2012 η ΕΓΕΠΕ κατάφερε να διασφαλίσει κάποια κονδύλια στην Περιφέρεια προκειμένου να προχωρήσει εκείνη στην υλοποίηση των υποχρεώσεων της υπό πτώχευση εταιρείας,
χωρίς ωστόσο και τότε να προχωρήσει σε υλοποίηση.
Τρία σχεδόν χρόνια μετά μαθαίνουμε ότι κάτι πρόκειται να γίνει επιτέλους !!! 
Να πούμε "Κάλλιο αργά παρά ποτέ";;; 
Ή ευτυχώς που στο μεταξύ δεν προέκυψε ατύχημα και δεν είδαμε τα χειρότερα ...     



ΠΩΣ ΕΙΔΕ ΤΟΤΕ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ 

Τοξική βόμβα για τους κατοίκους η Hellafoam στον Ταύρο
. . .
Τα «στενά» δημόσια οικονομικά, αλλά και η σύγχυση που προκλήθηκε αναφορικά με τις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μετά τον «Καλλικράτη» αποτελούν τις βασικές αιτίες των σημαντικών καθυστερήσεων στην απομάκρυνση βαρελιών με χημικά από αποθήκες εταιρειών ή εργοστάσια που έκλεισαν, αλλά και υλικών που έχουν πεταχθεί από ασυνείδητους σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Εκτιμάται ότι πρόκειται για δεκάδες τόνους χημικών, κυρίως σε βιομηχανικές περιοχές, όπως Ταύρος, Ασπρόπυργος και Παιανία, αλλά και σε άλλες πόλεις, όπως ο Βόλος και η Πάτρα.

Αποκεντρωμένες διοικήσεις, στις οποίες ανήκει η ευθύνη για την απομάκρυνση των αποβλήτων, προκηρύσσουν διαγωνισμούς που δεν γίνονται ή δεν καλύπτουν το ακριβό κόστος της ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων, τα οποία πρέπει να μεταφέρονται στο εξωτερικό, καθώς δεν υπάρχει νόμιμος χώρος εναπόθεσής τους.

Τα υλικά αυτά, όσο καιρό παραμένουν χωρίς καμία επίβλεψη, εγκυμονούν τον κίνδυνο διαρροής είτε εξαιτίας διάβρωσης των βαρελιών είτε εξαιτίας επέμβασης έξωθεν παραγόντων. Κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στην υγεία των κατοίκων των περιοχών όπου είναι αποθηκευμένα, να μολύνει το έδαφος ή και τον υδροφόρο ορίζοντα.

Στον Ταύρο

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το εργοστάσιο της Hellafoam στον Ταύρο, το οποίο παραμένει κλειστό τα τελευταία χρόνια, έχοντας κλειδωμένα στο εσωτερικό του περίπου 25 τόνους επικίνδυνα χημικά.

Η εταιρεία στην οποία ανήκε ο χώρος έχει πτωχεύσει και δηλώνει αδυναμία για την απομάκρυνση των υλικών, η οποία κοστολογείται στις 60.000 ευρώ.

 «Οι χημικές ουσίες που βρέθηκαν εγκαταλειμμένες στον χώρο του πρώην εργοστασίου της Hellafoam ΑΒΕΕ έχουν παραμείνει αποθηκευμένες επί μακρόν, χωρίς να έχει διευκρινιστεί πλήρως η ταυτότητά τους, και υπό συνθήκες που δεν διασφαλίζουν τυχόν αλλοίωσή τους και πολύ περισσότερο τυχόν εκδήλωση κινδύνου διαρροής ή ανάφλεξης ή εκπομπών ή μη σύννομης/ασφαλούς διαχείρισης.

Ως αποτέλεσμα, τυχόν περαιτέρω παραμονής τους στον χώρο και υπό τις παρούσες συνθήκες, εγκυμονεί άμεσο και διαρκή κίνδυνο για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία», προειδοποιούσε με έγγραφό της η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ στις 19/10/2010.

 Το έγγραφο, που χαρακτηρίζεται ως «επείγον» έχει σταλεί μια εβδομάδα αφότου Τσιγγάνοι που διαβιούν στον καταυλισμό του Ταύρου διέρρηξαν το εγκαταλελειμμένο χώρο, άδειασαν το περιεχόμενο ορισμένων βαρελιών με σκοπό να τα πάρουν για σκραπ, μια «βιομηχανία» που ανθεί στην περιοχή.

Οπως περιγράφουν κάτοικοι της περιοχής, την επομένη της διάρρηξης στελέχη υπηρεσιών ήρθαν στον χώρο για αυτοψία, ενώ η αστυνομία παρέμεινε για δύο ακόμη ημέρες φυλάσσοντας τις εγκαταστάσεις.
Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα, τα επικίνδυνα υλικά βρίσκονται ακόμα εκεί.

 «Εχουμε κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για συντονισμό των αρμοδίων υπηρεσιών. Ωστόσο, παρουσιάζεται αδυναμία εξεύρεσης πόρων για την ασφαλή διαχείρισή τους. Πρόκειται για ένα γενικότερο πρόβλημα» σχολίασε στην «Κ» ο γενικός επιθεωρητής Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ κ. Παναγιώτης Μέρκος.

 «Εχουμε ζητήσει χρήματα από το Πράσινο Ταμείο για τη διαχείριση του προβλήματος, ωστόσο παρουσιάζονται κάποιες γραφειοκρατικές δυσκολίες. Εξάλλου, το συγκεκριμένο εργοστάσιο δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, καθώς υπάρχουν και αλλού παρατημένα χημικά, κυρίως στη Δ. Αττική» απαντά από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής κ. Ηλίας Λιακόπουλος.

 Χαμηλοί τόνοι

Οι αρχές, σύμφωνα με πηγή του ΥΠΕΚΑ, ενώ προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, κρατούν χαμηλά τους τόνους για να μην προκαλέσουν πανικό.

«Εχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, κυρίως στη Δυτική Αττική, αλλά δεν υπάρχουν οι πόροι για την απομάκρυνση των χημικών. Η διαχείρισή τους είναι δύσκολη υπόθεση, καθώς πρέπει να γίνεται διασυνοριακά και το κόστος είναι δυσβάσταχτο, δεδομένης και της σημερινής οικονομικής συγκυρίας», τονίζει η ίδια πηγή.

«Στην περιοχή μας έχουμε 19 σημεία με παρατημένα υλικά, από τα οποία κλέβουν βαρέλια αφού πρώτα αδειάζουν το περιεχόμενό τους. Εχουν προκηρυχθεί διαγωνισμοί για την απομάκρυνση των χημικών, και έχουν ξεκινήσει κάποιες αποκομιδές, αλλά με αργούς ρυθμούς», σχολιάζει η προϊστάμενη της διεύθυνσης περιβάλλοντος του Δήμου Ασπροπύργου Ελένη Βερούτη.

 «Οφείλουμε να κινητοποιηθούμε όλοι στην περιοχή»

«Τώρα το μαθαίνω που το λέτε εσείς». Αυτή ήταν η απάντηση του Γιάννη Κηπουρά, εργαζόμενου σε μηχανουργείο κοπτικών που βρίσκεται δίπλα στην εγκαταλελειμμένη Hellafoam στον Ταύρο. 
«Είμαι εδώ από το 2009, σχεδόν δύο χρόνια, θυμάμαι το περιστατικό της διάρρηξης, ωστόσο δεν ήξερα ότι παραμένουν χημικά εκεί μέσα. Οφείλουμε να κινητοποιηθούμε όλοι στην περιοχή», δηλώνει ο ίδιος.
«Στην αρχή το μεγαλύτερο πρόβλημά μας ήταν η καύση των καλωδίων, μετά τον Οκτώβριο του 2010 και την ενημέρωση από τους επιθεωρητές Περιβάλλοντος, άμεσος στόχος μας είναι η απομάκρυνση των υλικών.

Οπως μας είπαν, σε περίπτωση φωτιάς οι συνέπειες για τον Βοτανικό και τον Ταύρο θα είναι ανυπολόγιστες», λέει στην «Κ» η κάτοικος της περιοχής Αναστασία Αλιφιεράκη.

 «Λόγω της φύσης των υλικών, σε περίπτωση φωτιάς θα πρέπει να μετακινηθούν χιλιάδες άτομα από την περιοχή. Ακόμα όμως και έτσι όπως παραμένουν αποθηκευμένα, υπάρχει κίνδυνος να διαρρεύσει το υλικό είτε λόγω διάβρωσης είτε λόγω ανθρώπινης παρέμβασης.

 Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να δημιουργηθεί μόλυνση στο περιβάλλον, προβλήματα υγείας στους κατοίκους, όπως αναπνευστικά και αλλεργικά από την εξάτμιση των υλικών», σχολιάζει ο επιστημονικός συνεργάτης του «Δημόκριτου» κ. Νίκος Κατσαρός.
...............................................................................................................




Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Το Ρέμα Πικροδάφνης εστία μόλυνσης για κατοίκους και λουόμενους








Όπως αναφέρει και η ιστοσελίδα http://www.remapikrodafnis.gr/που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του έργου “Αποτίμηση της Οικολογικής Κατάστασης του ρ. Πικροδάφνης και προτάσεις αποκατάστασης, ανάδειξης και διαχείρισής του”, “το ρέμα της Πικροδάφνης είναι ένα από τα ελάχιστα ρέματα που έχουν απομείνει στην Αττική έχοντας διατηρηθεί σε σχεδόν φυσική κατάσταση στο μεγαλύτερο ποσοστό του μήκους του, δίνοντας μοναδική ευκαιρία για αποκατάσταση, αναβάθμιση και διατήρηση του.

Το εν λόγω ρέμα δέχεται ορισμένες ρυπαντικές πιέσεις που αφορούν κυρίως την αναξέλεγκτη διάθεση αστικών λυμάτων και απορριμμάτων και παρεμβάσεις στην παρόχθια ζώνη του που διαταράσσουν την φυσική βλάστηση. 

Επίσης, ελάχιστα αξιόπιστα δεδομένα υπάρχουν για την περιβαλλοντική / οικολογική κατάσταση του ρέματος, για την υδρολογική του συμπεριφορά και την πλημμυρική επικινδυνότητα του καθώς και για την παρόχθια ζώνη του που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πολλαπλούς σκοπούς (αξιοποίηση της με αύξηση της επισκεψιμότητας, ελεγχόμενη εκτόνωση πλημμύρας με δημιουργία τεχνητών υγροτόπων, κτλ).

Επομένως, στην παρούσα προσπάθεια γίνεται μια ολοκληρωμένη ερευνητική προσέγγιση για την καταγραφή και ανάλυση σημαντικού αριθμού περιβαλλοντικών δεδομένων σε κομβικά σημεία κατά μήκος του ρέματος. 

Έτσι θα μπορέσει να αποκτηθεί η απαιτούμενη γνώση και κατανόηση των οικο-υδρολογικών διεργασιών του ρέματος και να σχεδιαστούν κατάλληλα μέτρα αποκατάστασης, διατήρησης και διαχείρισης του (όπως επιβάλλει και η Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα (2000/60/ΕΕ))”.

Το αποκατάστασης του ρέματος ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2012 με συνολική διάρκεια 4 μηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δράσεις του θα συνεχιστούν και για ένα επιπλέον έτος με την οικονομική υποστήριξη του Δήμου Αγίου Δημητρίου.

Ωστόσο, όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες του αναγνώστη, το Ρέμα Πικροδάφνης παραμένει σε άθλια κατάσταση θέτοντας σε κίνδυνο τόσο την υγεία των κατοίκων των περιοχών που διασχίζει όσο και τους λουόμενους στην παραλία ΕΔΕΜ.




Η προστασία και αποκατάσταση των αστικών ρεμάτων είναι διεθνής πρακτική που εφαρμόζεται εντατικά, κατά την τελευταία δεκαετία. Τα αστικά ρέματα προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στο ανθρωπογενές περιβάλλον της πόλης συμβάλλοντας στην βελτίωση του μικροκλίματος (αφού λειτουργούν σαν διάδρομοι ανανέωσης του αέρα), βελτιώνουν σημαντικά την αισθητική του τοπίου, αποτελώντας μια σπάνια όαση πρασίνου και δροσιάς μέσα στο απόλυτα τεχνητό τοπίο της πόλης ενώ προσφέρουν μοναδικές ευκαιρίες για αναψυχή και περιβαλλοντική εκπαίδευση. 
Το ρέμα της Πικροδάφνης είναι ένα από τα ελάχιστα ρέματα που έχουν απομείνει στην Αττική έχοντας διατηρηθεί σε σχεδόν φυσική κατάσταση στο μεγαλύτερο ποσοστό του μήκους του, δίνοντας μοναδική ευκαιρία για αποκατάσταση, αναβάθμιση και διατήρηση του. 
Το εν λόγω ρέμα δέχεται ορισμένες ρυπαντικές πιέσεις που αφορούν κυρίως την αναξέλεγκτη διάθεση αστικών λυμάτων και απορριμμάτων και παρεμβάσεις στην παρόχθια ζώνη του που διαταράσσουν την φυσική βλάστηση. 
Επίσης, ελάχιστα αξιόπιστα δεδομένα υπάρχουν για την περιβαλλοντική / οικολογική κατάσταση του ρέματος, για την υδρολογική του συμπεριφορά και την πλημμυρική επικινδυνότητα του καθώς και για την παρόχθια ζώνη του που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πολλαπλούς σκοπούς (αξιοποίηση της με αύξηση της επισκεψιμότητας, ελεγχόμενη εκτόνωση πλημμύρας με δημιουργία τεχνητών υγροτόπων, κτλ). 
Επομένως, στην παρούσα προσπάθεια γίνεται μια ολοκληρωμένη ερευνητική προσέγγιση για την καταγραφή και ανάλυση σημαντικού αριθμού περιβαλλοντικών δεδομένων σε κομβικά σημεία κατά μήκος του ρέματος. 
Έτσι θα μπορέσει να αποκτηθεί η απαιτούμενη γνώση και κατανόηση των οικο-υδρολογικών διεργασιών του ρέματος και να σχεδιαστούν κατάλληλα μέτρα αποκατάστασης, διατήρησης και διαχείρισης του (όπως επιβάλλει και η Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα (2000/60/ΕΕ)).

Μια περιήγηση 


Ξεκινώντας από Ηλιούπολη προς το νότο.
Κυριακή πρωί, ο καιρός καλός κι αποφάσισα να εξερευνήσω το ρέμα της Πικροδάφνης. Το ρέμα αυτό ξεκινά από τον Υμηττό και καταλήγει στην παραλία, κάπου στον Άλιμο, στην Εδέμ.

Στην Ηλιούπολη οι όχθες είναι κοντά.
Ανέβηκα στην Ηλιούπολη, κοντά στα Κανάρια και το ακολούθησα από εκεί. Σκοπός να βρω γεφυράκια και μικρές ήσυχες γωνιές χωρίς κίνηση.

Ξέφωτα στο κέντρο της Αθήνας!
Το κομμάτι της Ηλιούπολης είναι ίσως το πιο πράσινο και όμορφο. Άλλωστε, σαν πιο πλούσιος δήμος, δείχνει να το έχει προσέξει. Δεν υπάρχουν πολλά σκουπίδια, παρόλο που σε μερικά σημεία η πρόσβαση είναι δύσκολη.

Οργιώδης η βλάστηση!
Το κομμάτι που διασχίζει τον Άγιο Δημήτριο δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Τα σκουπίδια και η εγκατάλειψη εμφανής. Παρόλα αυτά υπάρχουν απίστευτες γωνιές να χαζέψεις.

Στον Αγ. Δημήτρη η κατάσταση αλλάζει.
Το υπόλοιπο κομμάτι Φαλήρου-Αλίμου είναι όμορφο αλλά με πολλές πολυκατοικίες τριγύρω. Οι φτωχογειτονιές δίνουν τη θέση τους σε μπετονένια κουτιά αν κι ανάμεσά τους συνεχίζουν να υπάρχουν εκείνα τα μικρά φτωχόσπιτα με τις αυλές και τα γεφυράκια.

Τα γεφύρια παραμένουν σε όλο το μήκος του ρέματος.
Καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής ακούς τα βατράχια που πρέπει να είναι αρκετά. Σε κάποια σημεία χάνεσαι γιατί αναγκάζεσαι να κάνεις παρακάμψεις είτε επειδή οι πολυκατοικίες φτάνουν μέχρι την άκρη, είτε επειδή έχει υψομετρικό κι οι όχθες δεν φαίνονται, είτε επειδή είναι σκεπασμένο.

Σπίτι μεσα στο ρέμα με το δικό του γεφυράκι (και σκύλο).
Η βλάστηση είναι γενικά πλούσια. Αν ζούσαμε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα αυτό το ρέμα θα είχε αξιοποιηθεί και προστατευθεί. Θα υπήρχαν μονοπάτια και ελεύθερη πρόσβαση στις όχθες του, θα ‘ταν καθαρό και θα ‘ταν μια όμορφη καταπράσινη διαδρομή για να φτάσεις στην παραλία.

Στον Άλιμο τα φτωχόσπιτα λιγοστεύουν.
Τώρα είναι ένα ρέμα που επιμένει να υπάρχει και που και που να φουσκώνει τους χειμώνες από θυμό μιας και λίγοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την ύπαρξή του.

Όπως φωτογράφιζα τη Molly πρόσεξα κάτι κίτρινο στο κάδρο...
Κι εκεί που δεν το περιμένεις όλο και κάποιο κίτρινο παλιό ποδήλατο θ' ανακαλύψεις!

...και ναι! ένα παλιό κίτρινο ποδήλατο στο τελευταίο μικρό σπιτάκι λίγο πριν τη παραλία!

Κάπου εδώ η τελευταία γέφυρα, η παραλιακή και οι εκβολές.





Περίοδος Περιβαλλοντικών Εκπτώσεων



Φωτογραφία: Περίοδος Περιβαλλοντικών Εκπτώσεων !!!

"Έχει ειπωθεί από πολλούς ότι η μακρά περίοδος πολλαπλής ύφεσης που διανύει η Ελλάδα, μετά την οδυνηρή διαπίστωση ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει το δημόσιο χρέος της, δεν αγγίζει μόνο την οικονομία ή την πολιτική αλλά απλώνεται στο σύνολο του κράτους και της κοινωνίας. Τα πάντα επηρεάζονται, τα πάντα αλλάζουν και τα πάντα πρέπει να επανασχεδιασθούν.
Τρία χρόνια από την προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, το σύνθημα που κυριαρχεί στο λόγο των πολιτικών κομμάτων και των Μ.Μ.Ε. είναι «Ανάπτυξη». Πίσω από την λέξη κρύβονται πολλές έννοιες, άλλες τόσες πράξεις και άπειρες αποφάσεις οι οποίες παίρνονται ή αναμένεται να παρθούν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ανάπτυξη, ανάμεσα στα άλλα, σημαίνει προσέλκυση επενδύσεων, δημιουργία υποδομών για την παροχή υπηρεσιών, ανάκαμψη της ελληνικής πρωτογενούς ή δευτερογενούς παραγωγής. Ανάπτυξη σημαίνει και μεγάλες – σε έκταση και ένταση – δραστηριότητες.
Δεν είναι αθέμιτη ή αβάσιμη αυτή η προσπάθεια και σαφώς είναι ζωτικής σημασίας για την χώρα και για καθέναν από εμάς ξεχωριστά. Άσχετα από τυχόν επιμέρους διαφοροποιήσεις για το είδος, το μέγεθος ή τον τρόπο που θα επιλεγεί, ανάκαμψη της οικονομίας χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει.
Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς επιπτώσεις στο περιβάλλον και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες και είναι αναμενόμενη μια προσπάθεια να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ούτως ώστε ο καθένας να πάρει καλύτερη θέση στην γραμμή εκκίνησης περιμένοντας το σήμα εκκίνησης της κούρσας της ανάπτυξης. Έτσι, ανάμεσα στα μέτρα που συζητούνται ή έχουν ήδη υιοθετηθεί και που σκοπό έχουν να κάνουν την χώρα ελκυστική σε επενδύσεις, η προσπάθεια χαλάρωσης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ή παράκαμψης της περιβαλλοντικής αδειοδότησης θα έχει περίοπτη θέση τις επόμενες εβδομάδες.
Δεν είναι αναγκαστικά υποχώρηση για το οικολογικό κίνημα η υιοθέτηση μια διαφορετικής άποψης σχετικά με τον τρόπο που γίνεται μέχρι σήμερα η αξιολόγηση των δραστηριοτήτων. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις η διαδικασία έχει αποδειχτεί ελλειμματική, ευνοϊκή στη δημιουργία πελατειακών σχέσεων με διοικητικούς παράγοντες, αποτρεπτική επενδύσεων έως και ακραία παράλογη. Σαφώς απαιτείται να γίνουν αλλαγές, σαφώς απαιτούνται πρωτοβουλίες διευκόλυνσης των επενδύσεων χωρίς να εκτίθεται σε κινδύνους το περιβάλλον και χωρίς να αθετεί η χώρα τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Το πρόβλημα είναι ότι σε περιόδους κρίσης και κάτω από το πρόσχημα της πίεσης του χρόνου ή των αναγκών, λαμβάνονται συνήθως τα πλέον σκληρά και αναχρονιστικά μέτρα. Η ανυπαρξία στην ουσία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ δεν μας προδιαθέτει για τίποτα καλύτερο.
Το ίδιο πρόβλημα, η ίδια ακινησία μπροστά στις επερχόμενες αλλαγές παρατηρείται και στην πλευρά του «πράσινου κινήματος». Οι συλλογικότητες της χώρας, συνηθισμένες να αντιδρούν και όχι να δρουν περιμένουν τα τετελεσμένα προκειμένου να τοποθετηθούν. Άλλες πάλι, με σαφώς εξωγενείς αναφορές, αδυνατούν να αναλύσουν, κατανοήσουν και εξηγήσουν την ελληνική πραγματικότητα. Τους είναι ευκολότερο να καταλάβουν τη λειτουργία της αλιείας του γαλαζόπτερου τόνου από την επίδραση της διάθεσης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων στο έδαφος και στα νερά ανά την Ελλάδα.
Πέρα από όσα φαίνεται να έρχονται για το περιβάλλον και που πιθανότατα σύντομα θα αντιμετωπίσουμε, θα βρεθούμε μπροστά μας με την προφανή έλλειψη οικονομικών πόρων. Πόρων που διαθέτει η πολιτεία και η κοινωνία προκειμένου να αντιμετωπιστούν βασικά περιβαλλοντικά θέματα που αν δεν αντιμετωπιστούν, θα μετατραπούν σε προβλήματα. Αρκεί κανείς να σκεφθεί πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει ένα σύστημα αποκομιδής, επεξεργασίας και διάθεσης απορριμμάτων σε δήμους ή περιφέρειες από τις οποίες απουσιάζουν τα απαραίτητα κονδύλια και πόσο εύκολα το υπαρκτό αυτό πρόβλημα μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από οποιονδήποτε έχει δυνατότητα δημιουργίας κερδοσκοπικών παιχνιδιών.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο αναμονής. Στην περίοδο αυτή αγορά, κράτος, κοινωνία θα έπρεπε να βρίσκονται σε μια διαρκή, γόνιμη, με χρονικό ορίζοντα διαβούλευση από την οποία θα προέκυπτε το καλύτερο για όλους και για την εποχή αποτέλεσμα. Αντ’ αυτού, περιμένουμε από την κυβέρνηση να κηρύξει επίσημα την έναρξη των εκπτώσεων στο περιβάλλον. Εκπτώσεων, το κόστος των οποίων θα κληθούν να πληρώσουν οι γενιές που έρχονται".

Συντάκτης: Παντελής Μήτσιου

http://iperivallon.co.nf/?p=351

"Έχει ειπωθεί από πολλούς ότι η μακρά περίοδος πολλαπλής ύφεσης που διανύει η Ελλάδα, μετά την οδυνηρή διαπίστωση ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει το δημόσιο χρέος της, δεν αγγίζει μόνο την οικονομία ή την πολιτική αλλά απλώνεται στο σύνολο του κράτους και της κοινωνίας. Τα πάντα επηρεάζονται, τα πάντα αλλάζουν και τα πάντα πρέπει να επανασχεδιασθούν.

Τρία χρόνια από την προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, το σύνθημα που κυριαρχεί στο λόγο των πολιτικών κομμάτων και των Μ.Μ.Ε. είναι «Ανάπτυξη». Πίσω από την λέξη κρύβονται πολλές έννοιες, άλλες τόσες πράξεις και άπειρες αποφάσεις οι οποίες παίρνονται ή αναμένεται να παρθούν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Ανάπτυξη, ανάμεσα στα άλλα, σημαίνει προσέλκυση επενδύσεων, δημιουργία υποδομών για την παροχή υπηρεσιών, ανάκαμψη της ελληνικής πρωτογενούς ή δευτερογενούς παραγωγής. Ανάπτυξη σημαίνει και μεγάλες – σε έκταση και ένταση – δραστηριότητες.

Δεν είναι αθέμιτη ή αβάσιμη αυτή η προσπάθεια και σαφώς είναι ζωτικής σημασίας για την χώρα και για καθέναν από εμάς ξεχωριστά. Άσχετα από τυχόν επιμέρους διαφοροποιήσεις για το είδος, το μέγεθος ή τον τρόπο που θα επιλεγεί, ανάκαμψη της οικονομίας χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει.

Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς επιπτώσεις στο περιβάλλον και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες και είναι αναμενόμενη μια προσπάθεια να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ούτως ώστε ο καθένας να πάρει καλύτερη θέση στην γραμμή εκκίνησης περιμένοντας το σήμα εκκίνησης της κούρσας της ανάπτυξης. Έτσι, ανάμεσα στα μέτρα που συζητούνται ή έχουν ήδη υιοθετηθεί και που σκοπό έχουν να κάνουν την χώρα ελκυστική σε επενδύσεις, η προσπάθεια χαλάρωσης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ή παράκαμψης της περιβαλλοντικής αδειοδότησης θα έχει περίοπτη θέση τις επόμενες εβδομάδες.

Δεν είναι αναγκαστικά υποχώρηση για το οικολογικό κίνημα η υιοθέτηση μια διαφορετικής άποψης σχετικά με τον τρόπο που γίνεται μέχρι σήμερα η αξιολόγηση των δραστηριοτήτων. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις η διαδικασία έχει αποδειχτεί ελλειμματική, ευνοϊκή στη δημιουργία πελατειακών σχέσεων με διοικητικούς παράγοντες, αποτρεπτική επενδύσεων έως και ακραία παράλογη. Σαφώς απαιτείται να γίνουν αλλαγές, σαφώς απαιτούνται πρωτοβουλίες διευκόλυνσης των επενδύσεων χωρίς να εκτίθεται σε κινδύνους το περιβάλλον και χωρίς να αθετεί η χώρα τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Το πρόβλημα είναι ότι σε περιόδους κρίσης και κάτω από το πρόσχημα της πίεσης του χρόνου ή των αναγκών, λαμβάνονται συνήθως τα πλέον σκληρά και αναχρονιστικά μέτρα. Η ανυπαρξία στην ουσία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ δεν μας προδιαθέτει για τίποτα καλύτερο.

Το ίδιο πρόβλημα, η ίδια ακινησία μπροστά στις επερχόμενες αλλαγές παρατηρείται και στην πλευρά του «πράσινου κινήματος». Οι συλλογικότητες της χώρας, συνηθισμένες να αντιδρούν και όχι να δρουν περιμένουν τα τετελεσμένα προκειμένου να τοποθετηθούν. Άλλες πάλι, με σαφώς εξωγενείς αναφορές, αδυνατούν να αναλύσουν, κατανοήσουν και εξηγήσουν την ελληνική πραγματικότητα. Τους είναι ευκολότερο να καταλάβουν τη λειτουργία της αλιείας του γαλαζόπτερου τόνου από την επίδραση της διάθεσης των αποβλήτων των ελαιοτριβείων στο έδαφος και στα νερά ανά την Ελλάδα.

Πέρα από όσα φαίνεται να έρχονται για το περιβάλλον και που πιθανότατα σύντομα θα αντιμετωπίσουμε, θα βρεθούμε μπροστά μας με την προφανή έλλειψη οικονομικών πόρων. Πόρων που διαθέτει η πολιτεία και η κοινωνία προκειμένου να αντιμετωπιστούν βασικά περιβαλλοντικά θέματα που αν δεν αντιμετωπιστούν, θα μετατραπούν σε προβλήματα. Αρκεί κανείς να σκεφθεί πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει ένα σύστημα αποκομιδής, επεξεργασίας και διάθεσης απορριμμάτων σε δήμους ή περιφέρειες από τις οποίες απουσιάζουν τα απαραίτητα κονδύλια και πόσο εύκολα το υπαρκτό αυτό πρόβλημα μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από οποιονδήποτε έχει δυνατότητα δημιουργίας κερδοσκοπικών παιχνιδιών.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο αναμονής. Στην περίοδο αυτή αγορά, κράτος, κοινωνία θα έπρεπε να βρίσκονται σε μια διαρκή, γόνιμη, με χρονικό ορίζοντα διαβούλευση από την οποία θα προέκυπτε το καλύτερο για όλους και για την εποχή αποτέλεσμα. Αντ’ αυτού, περιμένουμε από την κυβέρνηση να κηρύξει επίσημα την έναρξη των εκπτώσεων στο περιβάλλον. Εκπτώσεων, το κόστος των οποίων θα κληθούν να πληρώσουν οι γενιές που έρχονται".

Συντάκτης: Παντελής Μήτσιου

http://iperivallon.co.nf/?p=351

Ελεγκτές της Ε.Ε. για αυτοψία στους ΧΥΤΑ με προτεραιότητα στο Γραμματικό


Ερχονται τον Μάιο ελεγκτές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να κάνουν επιτόπια έρευνα στους ΧΥΤΑ σε Γραμματικό, Μεγαλόπολη και Κέρκυρα, ύστερα από καταγγελίες πολιτών για μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη χωροθέτησή τους.

Ειδικότερα, η ομάδα της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πραγματοποιήσει την επιτόπια έρευνά της στην Ελλάδα από τις 28- 31/5/2013, και θα επισκεφτεί το Γραμματικό, Μεγαλόπολη και Κέρκυρα για να ερευνήσει περιπτώσεις ΧΥΤΑ για τους οποίους έχει λάβει καταγγελίες από πολίτες.

Η αρχή έγινε με ευρεία συζήτηση σχετικά με τις καταγγελίες για πρόδηλα σφάλματα στη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Γραμματικού, που δύναται να προκαλέσουν σημαντική περιβαλλοντική βλάβη στο περιβάλλον της περιοχής του Μαραθώνα και του Ευβοϊκού, στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Στο ευρωκοινοβούλιο έφτασε το θέμα του ΧΥΤΑ Γραμματικού, μετά τις καταγγελίες για πρόδηλα σφάλματα στην χωροθέτησή του και πρόκληση σημαντικής περιβαλλοντικής βλάβης στην  περιοχή του Μαραθώνα και του Ευβοϊκού. Η συζήτηση για το θέμα έγινε στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 
Όπως τόνισε και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, αφού επικαλέστηκε προσωπικές μαρτυρίες από τον χώρο, τόνισε ότι «δεν είναι μόνο οι κάτοικοι που μιλούν για πρόδηλα σφάλματα και παραλήψεις στη χωροθέτηση και στην κατασκευή του ΧΥΤΑ Γραμματικού αλλά και η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος που διαπίστωσε εξωφρενικές και επικίνδυνες για το περιβάλλον καταστάσεις».
«Εξάλλου, όπως ανακοινώθηκε από την Επιτροπή Αναφορών, έγινε δεκτό αίτημα  της Αναφοράς του κ. Κ. Παπαδιγενόπουλου που προσυπογράφουν περίπου 2.500 κάτοικοι της περιοχής του Μαραθώνα, να πραγματοποιηθεί Διερευνητική Αποστολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Γραμματικό, ώστε να διαπιστώσει από κοντά το μέγεθος του προβλήματος», σημείωσε ο κ. Χουντής. 

ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Έγγραφο με α.π.492/28.02.2011)

Μετά από καταγγελίες κατοίκων της ευρύτερηςπεριοχής Γραμματικού που αφορούν στον υπό κατασκευή ΧΥΤΑ Γραμματικού, η  ΕΥΕΠ πραγματοποίησε τις  (2) & (3) σχετικές αυτοψίες, κατά τις  οποίες διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, μερικήδιαμόρφωση και στεγάνωση των κυττάρων και κατασκευή του φέροντος οργανισμού τηςμονάδας επεξεργασίας υγρών αποβλήτων.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε η ύπαρξηδύο ρεμάτων που διέρχονται μέσα από το χώρο του ΧΥΤΑ και τα οποία μετά τηνσυνένωσή τους, καταλήγουν στο Ν. Ευβοϊκό Κόλπο, πλησίον των παραλιών του Μικρούκαι Μεγάλου Σεσίου.

Μεγάλος όγκος των υλικώνεκσκαφής είχε αποτεθεί στα πρανή της όχθης του ρέματος και σημαντικός όγκος αυτώνείχε παρασυρθεί από τα όμβρια ύδατα και είχε καταλήξει εντός της κοίτης ιδιαίτεραστο σημείο που κατασκευάζεται η Μονάδα Επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων, αλλάκαι στο σημείο της κοίτης που έχει κατασκευαστεί το υδραυλικό έργο, όπωςαπεικονίζεται στο φωτογραφικό υλικό του παρόντος εγγράφου. 


Επίσης, πέριξ καιανάντη του υδραυλικού έργου διαπιστώθηκε επέμβαση στην κοίτη, πιθανόν απόσκαπτικό μηχάνημα, διαμόρφωση και διαπλάτυνση της κοίτης με ταυτόχρονη εκρίζωσηή/και κοπή δένδρων. Ως αποτέλεσμα τα παρασυρόμενα υλικά εκσκαφής είχαν πληρώσειμικρό φράγμα ανάσχεσης κατάντη του ΧΥΤΑ και είχαν καταλήξει μέσω του ρέματος στηθαλάσσια περιοχή του Σεσίου Γραμματικού, γεγονός εμφανές από το αιώρημα λάσπης καφέχρώματος που υπήρχε στο παραλίες της ευρύτερης περιοχής...

Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ με α.π. οικ. 101/18.01.2012 


Έκθεση μερικού ελέγχουτήρησης των περιβαλλοντικών όρων και της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, για τοέργο κατασκευής της Ολοκληρωμένης Εγκατάστασης Διαχείρισης Αποβλήτων (Ο.Ε.Δ.Α.)Βορειοανατολικής Αττικής στη θέση "Μαύρο Βουνό" Γραμματικού.


Διαχείριση Απορριμμάτων: Νέες διαστάσεις σε ένα διαχρονικό σκάνδαλο

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ - ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ - ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ 


Ένα άρθρο που εκφράζει τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το σχέδιο ιδιωτικών επενδύσεων υπό τη μορφή των ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημόσιου και ιδωτικού τομέα) στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων που καταθέτει πολλές αλήθειες, αλλά και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.

Καταρχήν δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί οι ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) στην διαχείριση απορριμμάτων εμφανίζονται ως "ένα περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα" ... 

Και ερωτάμε: Μήπως ο αμιγής δημόσιος χαρακτήρας της διαχείρισης των απορριμμάτων μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό μοντέλο? 

Μήπως - λέμε μήπως - ένα μικτό σύστημα διαχείρισης με συνεργασία ιδιωτών και δήμων/περιφέρειας μπορεί να είναι περισσότερο (οικονομικά) αποδοτικό αλλά κυρίως μπορεί να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις και καθυστερήσεις του παρελθόντος στην προώθηση της ιεραρχίας βιώσιμης διαχείρισης ?

Θεωρούμε απλά ότι οι ΣΔΙΤ είναι απλά ένα εργαλείο, η επιτυχία εξαρτάται από τον τρόπο εφαρμογής τους.

Ωστόσο, παραθέτουμε το εν λόγω άρθρο, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΑΥΓΗ καθώς παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σκιαγραφεί με σαφήνεια τα αίτια της σημερινής κατάστασης στον τομέα της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων στη χώρα μας (παράνομες χωματερές, επιπολαιότητες στην χωροθέτηση των ΧΥΤΑ, κακοτεχνίες, εγκληματική αδιαφορία για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, και κραυγαλέα παραδείγματα, όπως έχουν αναδειχθεί και από πρόσφατους, πολυάριθμους, ελέγχους των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος.

------------------------------------------------------------------------------------------------

"Ένα διαχρονικό σκάνδαλο με προεκτάσεις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές: Η διαχείριση των απορριμμάτων στη χώρα μας υπήρξε για τους πολλούς μια "πονεμένη ιστορία". Για κάποιους, λίγους ωστόσο ήταν -και καθώς φαίνεται θα παραμείνει- μια ιστορία με πολλά κέρδη. Αποτελεί ίσως το πλέον ενδεικτικό παράδειγμα των 'παθογενειών' του ελληνικού κράτους. Όπου ως 'παθογένειες' ορίζονται η κακοδιαχείριση, οι κοντόφθαλμες αντιλήψεις αλλά κυρίως, η διαπλοκή των κυβερνήσεων με συγκεκριμένα, μεγάλα συμφέροντα. Σε καιρούς Μνημονίου, τα προβλήματα αυτά όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται αλλά, αντίθετα και παρά τις κορώνες περί "εξορθολογισμού" και "ανάπτυξης", παίρνουν νέες διαστάσεις. Η τρικομματική κυβέρνηση γράφει ένα ακόμη κεφάλαιο σ' αυτήν την "πονεμένη ιστορία", με το σχέδιο που προωθεί με επείγουσες διαδικασίες: το σχέδιο ιδιωτικών επενδύσεων υπό τη μορφή των ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημόσιου και ιδωτικού τομέα), μετά από διαδικασία "ανταγωνιστικού διαλόγου" για την επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων σε κεντρικές μονάδες εισαγόμενης τεχνολογίας με σκοπό την ενεργειακή αξιοποίηση. Το "πράσινο φως" δηλαδή που δίνει στην καύση με, παράλληλα, πλήρη παράδοση στα χέρια των ιδιωτών ολόκληρου του συστήματος διαχείρισης από την αποκομιδή έως την τελική διάθεση. 

Οι... επενδυτές όμως -όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας- θα έχουν τις πλάτες του κράτος -για τα λεγόμενα 'επενδυτικά ρίσκα'. Μονά- ζυγά δικά τους και ο λογαριασμός στους δημότες με την εκτόξευση των δημοτικών τελών και με μόνιμο ηττημένο το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας.

Επισημαίνεται ότι:

- εφαρμόζονται οι παρωχημένοι σχεδιασμοί του 2003-2006 που καταρτίστηκαν ερήμην των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών
- δεσμεύονται πολύτιμοι οικονομικοί πόροι υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων για εισαγόμενες τεχνολογίες
- υποσκάπτονται η πρόληψη, η διαλογή στην πηγή και η ανάπτυξη του αγχώριου παραγωγικού δυναμικού.
- οι διαγωνισμοί για τις ΣΔΙΤ και ειδικά η επίμαχη φάση του "ανταγωνιστικού διαλόγου" οδηγούν τελικά στην επιλογή αναδόχου – επενδυτή, σε καθεστώς αδιαφανούς εποπτείας από την κυβέρνηση.

Τα στάδια της 'διαχείρισης' 

Παράνομες χωματερές – (Χώροι Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων- ΧΑΔΑ)

H ταφή σε παράνομες χωματερές έχει ρυπάνει σημαντικά τα εδάφη, τον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ προκάλεσε την έκλυση τεράστιων ποσοτήτων αερίων (μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα κλπ) στην ατμόσφαιρα. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σε μια εποχή που η κλιματική αλλαγή επελαύνει, ενώ η αυτανάφλεξη των απορριμμάτων στους χώρους αυτούς, ευθύνεται για την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με τοξικά αέρια και την πρόκληση πυρκαγιών. Επιπλέον, αναφέρουμε το σοβαρό ζήτημα της διαχείρισης των επικινδύνων αποβλήτων, σημειώνοντας ιδιαίτερα αφενός την ανεξέλεγκτη απόρριψή τους σε ευαίσθητα οικοσυστήματα και αφετέρου την επιμόλυνση των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) σε πολλές περιοχές, από επικίνδυνα και τοξικά απόβλητα βιομηχανιών, βιοτεχνιών και νοσηλευτικών μονάδων.

Η χρήση των ανεξέλεγκτων χωματερών (ΧΑΔΑ), πολλές από τις οποίες βρίσκονται ακόμα σε λειτουργία, εκτός από την ρύπανση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, έχει ως αποτέλεσμα την καταδίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και την επιβολή προστίμων. Συνοδός στις παραπάνω επιλογές ήταν πάντα η άρνηση της πολιτείας να υποστηρίξει ουσιαστικές πολιτικές πρόληψης, μείωσης της παραγωγής των απορριμμάτων, ανακύκλωσης με χωριστή διαλογή στην πηγή και κομποστοποίησης των βιοαποικοδομήσιμων υλικών.

Η Επιλογή της «έσχατης και πλέον ακατάλληλης λύση για την διαχείριση των απορριμμάτων»

Υπό την πίεση της εκρηκτικής κατάστασης που δημιουργήθηκε με τους ΧΑΔΑ και τις τραγικές παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η διαχείριση των απορριμμάτων που επιβλήθηκε μέσα από τους νομαρχιακούς και στη συνέχεια Περιφερειακούς Σχεδιασμούς, βασίστηκε στις απαιτήσεις των εργολάβων για την δημιουργία δεκάδων ΧΥΤΑ/Υ, απορρίπτοντας ουσιαστικά τις κατευθύνσεις αλλά και την εμπειρία πολλών χωρών της ΕΕ που κατέδειξε ότι στην κορυφή της ιεραρχίας των τρόπων διαχείρισης απορριμμάτων βρίσκεται η πρόληψη και ακολουθούν η επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, ανάκτηση και τέλος η διάθεση.

Με αυτές τις πολιτικές φτάσαμε στο επίπεδο να κατασπαταλήσουμε εκατομμύρια κοινοτικών και εθνικών πόρων, να «φυτεύουμε» νέους ΧΥΤΑ/Υ ανεβάζοντας τους τζίρους των εργολάβων  αλλά προκαλώντας τεράστια κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, αφού η λειτουργία ακόμη και αυτών των ΧΥΤΑ πλειστάκις έχει καταγγελθεί για παραβιάσεις των προδιαγραφών.

Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής είναι ο υποβιβασμός του σχεδιασμού σε κατάλογο έργων προς χρηματοδότηση, ερήμην των πολιτών, χωρίς να επιλέγονται οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογικές επιλογές, με αποσπασματική θεώρηση του ζητήματος και απουσία διαδικασιών ελέγχου και αξιολόγησης των οικονομικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων του συστήματος διαχείρισης.

Αυτό που εξυπηρέτησαν τα σχέδια διαχείρισης στερεών αποβλήτων όπως εφαρμόστηκαν ήταν η κατασπατάληση των εγχώριων και κοινοτικών κονδυλίων προς όφελος εργολαβικών επιχειρήσεων, και η δρομολόγηση της εκχώρησης των δημόσιων υποδομών και πόρων σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Στήθηκε μια τεραστίων διαστάσεων επιχείρηση κερδοσκοπίας σε βάρος του ελληνικού λαού και του περιβάλλοντος. Ένα μεγάλο κεφάλαιο του απαράδεκτου τρόπου διαχείρισης των απορριμμάτων στην Ελλάδα, περιλαμβάνει και ο τρόπος που υλοποιήθηκαν αυτά τα έργα.

Σειρά κυβερνήσεων αγνόησαν τις φωνές των τοπικών κοινωνιών και τον περιβαλλοντικών οργανώσεων, κατέστειλαν τα κινήματα σε πολλές περιπτώσεις όπως πχ στην Κερατέα, στο Γραμματικό, στη Λευκίμμη και στην Ευκαρπία και παρουσίασαν  και υλοποίησαν έργα που είχαν πρόδηλα σφάλματα στην μελέτη και την κατασκευή τους. Εγκρίθηκαν έργα που βασίστηκαν σε μελέτες copy –paste, αδιαφορώντας για τις ουσιαστικές προϋποθέσεις που θέτει η ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία για την μελέτη και την χωροθέτηση έργων διάθεσης των απορριμμάτων, κατασκευάστηκαν έργα ΧΥΤΑ χωρίς να γίνουν ούτε καν γεωτρήσεις για την διαπίστωση του βάθους του υδροφόρου ορίζοντα, χωροθετήθηκαν πάνω σε ρέματα και σεισμικά ρήγματα, παρουσίασαν πληθώρα κατασκευαστικών λαθών και δεν πληρούσαν καν τους στοιχειώδεις περιβαλλοντικούς όρους.

Μερικές μόνο κραυγαλέες περιπτώσεις επικίνδυνων χωροθετήσεων ΧΥΤΑ/Υ:

1. ΧΥΤΑ Ζακύνθου– Λαγανάς: Τοξικά απόβλητα ρύπαναν τη θαλάσσια περιοχή του Εθνικού Πάρκου Ζακύνθου, περιοχή που επωάζουν τα αυγά τους οι χελώνες καρέτα- καρέτα. Η Ελλάδα βρίσκεται ήδη ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
2. ΧΥΤΑ Δυτικής Σάμου: χτίστηκε σε ακατάλληλο έδαφος – διακοπή λειτουργίας λόγω καθίζησης του εδάφους. Οι υποτιθέμενοι μελετητές δεν πονηρεύτηκαν καν από το γεγονός ότι η περιοχή ονομάζεται «Βυθίσματα».
3. ΧΥΤΑ Γραμματικού: Το πόρισμα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, της αρμόδιας υπηρεσίας, αποδεικνύει  ότι ο ΧΥΤΑ χωροθετείται και κατασκευάζεται πάνω σε ρέμα και πάνω σε σεισμικό ρήγμα, πράγμα που απαγορεύεται σαφώς από τον νόμο. Είναι εξοργιστικό ότι με διάφορα τεχνάσματα εμποδίζεται η πραγματοποίηση γεώτρησης που θα έπρεπε να είχε γίνει για να διαπιστωθεί το βάθος του υδροφόρου ορίζοντα. Είναι εγκληματικό ότι παρά τις επίσημες αποκαλύψεις και τους κινδύνους που εγκυμονούνται για ολόκληρο τον Ευβοϊκό και την ευρύτερη περιοχή του Μαραθώνα, τα έργα συνεχίζονται.
4. ΧΥΤΑ Λευκίμμης: Κατά τις εργασίες κατασκευής ο χώρος πλημμύρισε με καθαρό και γλυκό νερό και σχηματίστηκε λίμνη όπου μπορούσε να πλεύσει βάρκα, ενώ η ΜΠΕ δεν έκανε καμία σχετική αναφορά! Το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) πραγματοποίησε πραγματογνωμοσύνη που αποδεικνύει ότι πρόκειται για υδροφόρο ορίζοντα που επικοινωνεί με το σύνολο των κοντινών σημείων υδροληψίας, και συμπεραίνει ότι η θέση αυτή εγκυμονεί κίνδυνο για την τροφική αλυσίδα.
5. ΧΥΤΑ Μαυρορράχης: Έχει αποκαλυφθεί ότι ρέμα διέρχεται μέσα από τον χώρο του ΧΥΤΑ και φυσικά μολύνεται. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι τα τοξικά απόβλητα καταλήγουν, στην ξερή πια, λίμνη Κορώνεια.


Τί προωθείται σήμερα από την κυβέρνηση και γιατί και πάλι δεν δίνεται βιώσιμη λύση προς το συμφέρον του λαού

Σήμερα, με την επίκληση του αδιεξόδου στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων που η ίδια δημιούργησε, η κυβέρνηση προχωρεί με επείγουσες διαδικασίες σε εθνικό επίπεδο, το σχέδιο ιδιωτικών επενδύσεων υπό τη μορφή των ΣΔΙΤ μετά από διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου για την επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων σε κεντρικές μονάδες εισαγόμενης τεχνολογίας με σκοπό την ενεργειακή αξιοποίηση, ανοίγοντας το δρόμο και στην καύση. Και όλα αυτά την ώρα που ακόμη και η πρόσφατη Έκθεση με αριθμό 20 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για το 2012 θέτει σε αμφισβήτηση τη χρηματοδότηση υποδομών επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων.

Εφαρμόζονται οι παρωχημένοι σχεδιασμοί του 2003-2006 που καταρτίστηκαν ερήμην των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών, δεσμεύονται πολύτιμοι οικονομικοί πόροι  υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων για εισαγόμενες τεχνολογίες, υποσκάπτεται η πρόληψη και η διαλογή στη πηγή και η ανάπτυξη του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής μας ότι προωθούνται τεχνολογίες καύσης και μάλιστα αμφίβολης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, που έχουν σοβαρά μειονεκτήματα. Πρόκειται για ιδιαίτερα ακριβή μέθοδο, (απαιτεί μεγάλο πάγιο κόστος), παράγει τέφρα, που είναι επικίνδυνο απόβλητο και απαιτεί ειδικό χειρισμό, καθώς και δύσκολα, ακριβά και με αμφίβολης αποτελεσματικότητα διαχειρίσιμους αέριους ρύπους (σωματίδια, οξείδια του αζώτου και του θείου, διοξίνες κλπ). Συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν ήδη εξασφαλίσει άδειες της ΡΑΕ για παραγωγή ενέργειας από βιομάζα, ακόμα και με εισαγωγή απορριμμάτων (περίπτωση μονάδας στον Βόλο). Η επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων, τουλάχιστον με τις τεχνολογίες που καταγράφονται στα ΠΕΣΔΑ και θεωρητικά έχουν προβάδισμα, οδηγεί στην παραγωγή SRF και RDF που προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν σε μονάδες καύσης.

Την ίδια ώρα η συγκυβέρνηση ανακοινώνει μέσω του αναπληρωτή υπουργού ΠΕΚΑ κ. Καλαφάτη, προέδρου της διυπουργικής επιτροπής για την εφαρμογή του σχεδιασμού διαχείρισης των αποβλήτων, ότι "η αναθεώρηση του εθνικού σχεδιασμού θα γίνει μέσα στους επόμενους λίγους μήνες", ενώ εκτίμησε ότι "στους επόμενους έξι μήνες θα είναι σε προχωρημένο στάδιο και το πρόγραμμα πρόληψης αποβλήτων". Με άλλα λόγια, προκειμένου να υπηρετηθούν - άμεσα πλέον - τα κέρδη των ομίλων του κλάδου, τόσο της καύσης όσο και της "ανακύκλωσης" των σύμμεικτων απορριμμάτων, επιβάλλεται για τα επόμενα 27 χρόνια η εφαρμογή ενός σφόδρα αντιλαϊκού, αντιπεριβαλλοντικού κεντρικού σχεδιασμού, η αναθεώρηση του οποίου - ύστερα από μακρόχρονη επεξεργασία αλλά και κωλυσιεργία - θα έχει ολοκληρωθεί σε λίγους μήνες! 

Μεθοδεύεται δηλαδή η εκπόνηση Εθνικού σχεδίου πρόληψης απορριμμάτων, η Αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδιασμού διαχείρισης, η Αναθεώρηση των περιφερειακών σχεδιασμών και οι στρατηγικές μελέτες επιπτώσεων των σχεδιασμών ΟΧΙ ΠΡΙΝ αλλά ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση των διαγωνισμών, για να νομιμοποιηθούν εκ των υστέρων οι  όποιες επιλογές. Όπως είναι γνωστό, είναι σε εξέλιξη 12 Διαγωνισμοί για τις Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα στη διαχείριση απορριμμάτων, προεκτιμούμενου συνολικού προϋπολογισμού 2,1 δις ευρώ σε τιμές 2012: Δυτική Μακεδονία, Πελοπόννησος , Αιτωλοακαρνανία, Σέρρες, Ηλεία, Αχαΐα, τέσσερις (4) διαγωνισμοί στην Αττική και οι πρόσφατα ενταχθέντες στις ΣΔΙΤ για την Ήπειρο και Κέρκυρα.

Στα χέρια των ιδιωτών όλο το σύστημα διαχείρισης

Αντικείμενο αυτών των συμπράξεων διάρκειας κατ΄αρχήν 27 χρόνων είναι η μελέτη, κατασκευή, τεχνική λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση των Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ), με σκοπό την ενεργειακή αξιοποίηση, ενώ όλες προβλέπεται να υποδέχονται σύμμεικτα απορρίμματα.

Στο κυβερνητικό σχέδιο για τις ΣΔΙΤ και με τη μέθοδο του ανταγωνιστικού διαλόγου, ρυθμιστής είναι ο επενδυτής και ως προς τη μέθοδο διαχείρισης (σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στην Πελοπόννησο, ο «επενδυτής» είναι αυτός που αναλαμβάνει τον αριθμό και τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας και διάθεσης). Παραδίδεται στα χέρια των επενδυτών όλο το σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων, από την αποκομιδή, έως την τελική διάθεση και  με την εγγύηση του κράτους (για τα λεγόμενα επενδυτικά ρίσκα). Παραδίδεται συγκεκριμένη ποσότητα απορριμμάτων για την τροφοδοσία των μονάδων, εγγυημένη χρηματοδότηση του κόστους λειτουργίας απευθείας μέσα από το ΠΔΕ, εγγυημένη διάθεση των προϊόντων, εγγυημένη απορρόφηση της ενέργειας και επιδότησή της ως ΑΠΕ και τέλος, εξασφάλιση των Χώρων Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) από το κράτος.

Ως αποκαλυπτική των προθέσεων της κυβέρνησης να εξασφαλίσει την κερδοφορία των επιχειρηματιών απέναντι ακόμη και στις εγγενείς αβεβαιότητες όπως η μεταβολή της ποσότητας και σύνθεσης των απορριμμάτων αλλά ακόμη και η περίπτωση μελλοντικής μεταβολής των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αναφέρουμε ότι στους διαγωνισμούς για τις ΣΔΙΤ:

-οι προδιαγραφές αποτελέσματος και οι τεχνικές, χρηματο-οικονομικές και νομικές πτυχές των συμπράξεων είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους επενδυτές.
-οι πληρωμές διαθεσιμότητας προς τον Ανάδοχο, δηλαδή τα τέλη χρήσης, θα καταβάλλονται μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), ενώ οι αντίστοιχοι δήμοι θα υφίστανται αντίστοιχη παρακράτηση των πόρων που έχουν λαμβάνειν  ετησίως από το Δημόσιο.
-   "Η κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση των υποδομών του Έργου πρέπει αποδεδειγμένα να καλύπτουν τους στόχους που τάσσουν οι εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της Νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ..."


Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αν τελικά αποφύγει τον απόλυτο αφανισμό, μετατρέπεται σε εργαλείο εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Μιλάμε ουσιαστικά για Τοπική Αυτοδιοίκηση-εισπρακτικό μηχανισμό στην υπηρεσία επιχειρηματικών συμφερόντων, που ετοιμάζονται να λεηλατήσουν το δημόσιο πλούτο και τα λαϊκά εισοδήματα και με τη διαχείριση των απορριμμάτων, εκτοξεύοντας στα ύψη τα δημοτικά τέλη. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που όλοι αυτοί οι διαγωνισμοί για τις ΣΔΙΤ και ειδικότερα η επίμαχη φάση του Ανταγωνιστικού Διαλόγου, που οδηγεί στη επιλογή αναδόχου-επενδυτή, γίνονται σε καθεστώς απόλυτης και αδιαφανούς εποπτείας από την κυβέρνηση, μέσω της Ειδικής Γραμματείας ΣΔΙΤ και του αρμόδιου Υπουργού και χωρίς ουσιαστική συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Οι επιλογές που προωθεί η κυβέρνηση δεν αποτελούν λύση περιβαλλοντικά και οικονομικά ορθή και είναι σε βάρος των τοπικών κοινωνιών

Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου για κεντρικές ΜΕΑ εισαγόμενης τεχνολογίας για την επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων με σκοπό την ενεργειακή αξιοποίηση υποσκάπτει τις δράσεις ανακύκλωσης σε τοπικό επίπεδο και αυτό έχει κόστος, που δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό. Έχει κοινωνικό και οικονομικό κόστος, από την στιγμή που εμποδίζει την ανάπτυξη δραστηριοτήτων φιλικών στο περιβάλλον, μικρής και μεσαίας κλίμακας, ήπιας τεχνολογίας, που θα μπορούσαν να συμβάλουν με δημιουργία θέσεων εργασίας και αξιοποίησης του εγχώριου δυναμικού.
Οι επιλογές που προωθεί η κυβέρνηση δεν αποτελούν λύση γιατί αν η διαλογή γίνονταν στην πηγή από τα νοικοκυριά όπως γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες το κόστος της διαχείρισης θα ήταν πολύ μικρότερο. Τα ανακυκλωμένα υλικά θα αποτελούσαν πόρο για τις τοπικές κοινωνίες και δεν θα υπήρχε ανάμιξη των ανακυκλώσιμων υλικών με τα βιοαποικοδομήσιμα υλικά. Ποιο θα ήταν το μειονέκτημα αν εφαρμόζονταν αυτό; Θα ήταν προς όφελος των πολιτών και του περιβάλλοντος αλλά θα κατέστρεφε τα σχέδια για υπερκέρδη των ιδιωτών από τα απορρίμματα.


Όλα τα παραπάνω τα έχουμε εκφράσει πολλάκις, κι εμείς και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Τώρα έρχονται να προστεθούν και στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο στην έκθεσή του ν.20 τονίζει ότι:
«Τα κράτη μέλη οφείλουν: να εστιάσουν στις υποδομές διαχείρισης αποβλήτων που επεξεργάζονται απόβλητα διαχωρισμένα στην πηγή»


«Οι εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων που λάμβαναν αδιαχώριστα απόβλητα είχαν μειωμένες επιδόσεις ενώ πετυχημένες κρίνονται οι εγκαταστάσεις οι οποίες είχαν σχεδιαστεί για τη συλλογή απορριμμάτων συσκευασίας (και σε ορι­σμένες περιπτώσεις χαρτιού και γυαλιού) διαχωρισμένων στην πηγή από τα νοικοκυριά».

«Για τις εγκαταστάσεις λιπασματοποίησης: η ποιότητα των προϊόντων λιπασματοποίησης που παράγονταν ήταν κατώτερη των στόχων που είχαν τεθεί στις αιτήσεις, ιδίως όταν προέρχονταν από μεικτά απόβλητα, ως αποτέλεσμα της υψηλής περιεκτικότητας σε βαρέα μέταλλα, λόγω της οποίας περιοριζόταν η καταλληλότητά τους για άλλες χρήσεις, όπως για τη γεωργία».

Εν κατακλείδι, αφού οι προηγούμενες κυβερνήσεις ακολούθησαν καταστροφικές πολιτικές στο μεγάλο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, σήμερα η τρικομματική συγκυβέρνηση, υιοθετώντας παρωχημένους σχεδιασμούς προηγούμενων ετών, επιβάλλει σε εθνικό επίπεδο τις ΣΔΙΤ με τη διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου για την εγκατάσταση εισαγόμενης τεχνολογίας μονάδων μεγάλης κλίμακας, με σκοπό την παραγωγή ενέργειας, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στην καύση σύμμεικτων απορριμμάτων, και ακυρώνοντας το δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

-------------------------------------------------------------------------------------------------
Ακολουθούν ενδεικτικά φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας από ελέγχους των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος...


ΧΥΤΑ Τεμπλονίου Κέρκυρας

ΧΥΤΑ Τεμπλονίου Κέρκυρας
ΧΥΤΑ Τεμπλονίου Κέρκυρας
ΧΥΤΑ Τεμπλονίου Κέρκυρας
ΧΥΤΑ Τεμπλονίου Κέρκυρας
ΧΥΤΑ Γραμματικού
ΧΥΤΑ Γραμματικού
ΧΥΤΑ Γραμματικού
ΧΥΤΑ Γραμματικού
Παράνομη χωματερή Συκαμίνου