Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη ...

... Ανάπτυξη που μόνο ο ενημερωμένος, ενεργός Πολίτης μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει !







Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Σχόλια και θέσεις του CISD επί του Νομοσχεδίου του ΥΠΕΚΑ για την Αυθαίρετη Δόμηση


ΑΝΟΙΚΤΗ  ΕΠΙΣΤΟΛΗ
προς τον
Αναπληρωτή Υπουργό
Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής
κ. Σταύρο Καλαφάτη



Αυθαίρετο είναι οτιδήποτε γίνεται με ίδια βούληση,
κατά παράβαση νόμων ή θεσμοθετημένων κριτηρίων.
Συνεπώς οτιδήποτε περιφρονεί και καταστρατηγεί την κείμενη νομοθεσία, αυτομάτως θεωρείται παράνομη πράξη και τιμωρείται σύμφωνα με τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας.
Ωστόσο, διαχρονικά, η Ελληνική Πολιτεία υπήρξε εξαιρετικά επιεικής σε θέματα ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ δόμησης γατί
¨       δεν είχε την πολιτική βούληση ή δεν υπήρξε ικανή να χωροθετήσει έγκαιρα το Δομημένο Περιβάλλον
¨       ενίσχυσε την ελληνική νοοτροπία ότι το «κεραμίδι» είναι ασφαλής επένδυση, ελλείψει σοβαρού αναπτυξιακού οράματος
¨       χρησιμοποίησε την ανάπτυξη υποδομών σε ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ οικιστικές αναπτύξεις για λόγους πελατειακούς
¨       αδιαφόρησε για τις όποιες επιπτώσεις στο οικονομικό, κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον, με μυωπική αβελτηρία
Η επίλυση των προβλημάτων που παρήγαγε αυτή η επιείκεια αντιμετωπίστηκε διαχρονικά με «δικαίωση» της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ είτε μέσω νέας νομοθεσίας είτε μέσω επιδεικτικής αδιαφορίας και συνεπώς καθιέρωσης της πρακτικής του ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥ (σολοικισμός της έννοιας ΠΑΡΑΝΟΜΟ).
Το θέμα των ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ αποτελεί κυρίως πρόβλημα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΑΡΧΩΝ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και με αυτόν τον τρόπο οφείλεται να αντιμετωπισθεί.
Η πανευρωπαϊκή πατέντα της αυθαίρετης δόμησης στη χώρα μας δεν είναι δυνατόν, βεβαίως, να αντιμετωπιστεί με κατεδαφίσεις εκατοντάδων χιλιάδων αυθαιρέτων, που ακόμη και αν ήταν τεχνικά πραγματοποιήσιμο, θα δημιουργούσε σοβαρό στεγαστικό και κοινωνικό πρόβλημα.
Πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι η γενικευμένη αυθαίρετη δόμηση και η εκτός σχεδίου δόμηση υποθήκευσαν διαχρονικά την όποια προσπάθεια οργανωμένης παρέμβασης στο χώρο με κριτήρια κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά.
Η πολλοστή παραγωγή σχετικής νομοθεσίας, που έχει αναρτηθεί σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, προβάλλεται ότι επιτυγχάνει την «ριζική αντιμετώπιση μιας παθογένειας που ταλαιπωρεί επί δεκαετίες τη χώρα μας, με έναν ολιστικό δομικό τρόπο», πρόθεση με την οποία το CISD συμφωνεί επί της αρχής.
Για τον λόγο αυτό το CISD τοποθετείται επί του Νομοσχεδίου με δημιουργική κριτική ώστε η παθογένεια του «ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥ» να εξαλειφθεί
ü  αφενός από την νοοτροπία του πολίτη
ü  αφετέρου από την δυνατότητα μελλοντικών χαριστικών ρυθμίσεων
λαμβάνοντας υπ’ όψη όλες τις κρίσιμες παραμέτρους που συγκροτούν το γενικό περιβάλλον μέσα στο οποίο πρόκειται να εκδηλωθεί και όχι μόνο την είσπραξη και το πολιτικό όφελος.
Οι θέσεις του CISD επικεντρώνονται σε μείζονα θέματα, καθώς ειδικής αξίας παρατηρήσεις έχουν ήδη διατυπωθεί στην ηλεκτρονική διαβούλευση:
1.    Το νομοσχέδιο ευρίσκεται στο σύνολό του σε ορθή κατεύθυνση, με την λογική ότι καλύπτεται διεξοδικά το μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων αυθαίρετης δόμησης, και θέτοντας νέα «κόκκινη γραμμή» μετά από αυτήν που ο νόμος 4014/2011 προσπάθησε να θέσει, παρά το γεγονός ότι αγνοείται το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αναμένεται να εκδώσει απόφαση ως προς τη νομιμότητά του τελευταίου.
2.    Το πλήθος των εξαιρέσεων στην αντιμετώπιση αυθαιρέτων σε δάση, αιγιαλούς, αρχαιολογικούς χώρους και λοιπές προστατευόμενες περιοχές
ü  αδικεί το κοινωνικό σύνολο, το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά, τους πόρους  από τουρισμό κλπ
ü  ευνοεί τους αυθαιρετούχους απεμπολώντας το δικαίωμα είσπραξης των προβλεπόμενων από τον δασικό και πολεοδομικό κώδικα προστίμων, που στις περισσότερες περιπτώσεις ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ ανά παράνομο ακίνητο, αφαιρώντας από το Κράτος το δικαίωμα είσπραξής τους.
3.    Παρά το γεγονός ότι οι διατάξεις περί “περιβαλλοντικού ισοζυγίου” είναι θετικές
3.1.  ο τρόπος που διατυπώνονται δεν προσφέρει προοπτική αποκατάστασης της ήδη προκληθείσης ανυπολόγιστης περιβαλλοντικής ζημιάς.
3.2.  η ανάθεση των πρωτοβουλιών «περιβαλλοντικού ισοζυγίου» αποκλειστικά στις τοπικές αρχές, χωρίς αποφασιστικό έλεγχο για την περιβαλλοντική σκοπιμότητα και το προβλεπόμενο κόστος τους από υπερκείμενο επίπεδο διοίκησης επιτρέπει την δυνατότητα άστοχης και αναποτελεσματικής κατασπατάλησης των πόρων.
4.    Η υπαγωγή στη ρύθμιση αυθαιρέτων κατασκευών σε εγκεκριμένους κοινόχρηστους χώρους εφόσον δεν έχει συντελεστεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση, αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων του συνόλου στη ποιότητα του πολεοδομικού ιστού που δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό σκέλος μια μελλοντικής πράξης.
5.    Παρά το γεγονός ότι επισημαίνεται ο ρόλος της Ειδικής Υπηρεσίας Κατεδαφίσεων, η στελέχωσή της μετά από δύο χρόνια λειτουργίας εξακολουθεί να είναι μηδενική με αποτέλεσμα την εγγενή αδυναμία αποτελεσματικότητας.
Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να διεκδικήσει και να επιτύχει άμεσα την στελέχωσή της, υπερβαίνοντας τις αγκυλώσεις που προκύπτουν από λανθασμένες νοοτροπίες είτε συναρμόδιων Υπουργείων είτε ακόμα και της Task Force.
6.    Η αποτροπή της περαιτέρω ανάπτυξης της Αυθαίρετης Δόμησης δεν έχει διασφαλισθεί με αποτελεσματικότητα καθώς:
6.1.  Δεν θεσμοθετείται περίοδος απαγόρευσης οποιασδήποτε τροποποίησης του νόμου (τουλάχιστον πενταετής), προσφέροντας την δυνατότητα μελλοντικών χαριστικών ή φωτογραφικών τροπολογιών.
6.2.  Δεν θεσμοθετείται συνεχής, τακτικός και αυστηρός έλεγχος από όλα τα επίπεδα της Διοίκησης.
6.3.  Δεν θεσμοθετείται η ευθύνη των υπηρεσιών και των εμπλεκόμενων επιπέδων της Διοίκησης σε περιπτώσεις ολιγωρίας ελέγχου.
7.    Προϋπόθεση για την αποτροπή της Αυθαίρετης Δόμησης είναι η ταχύτατη ολοκλήρωση των εκκρεμών Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και η συστηματική αποτροπή της ανεξέλεγκτης διάχυσης του αστικού ιστού (sprawling), με περιορισμό του σε συνεκτικά όρια σύμφωνα με έναν πολεοδομικό σχεδιασμό και με μία γενικότερη εθνική στρατηγική.
Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να ενεργοποιηθεί επιχειρησιακά και αποτελεσματικά προς την κατεύθυνση αυτή, χωρίς ατέρμονες θεωρητικές και «άλλες» συζητήσεις, υπερβαίνοντας το όποιο πολιτικό κόστος. 
Ταυτόχρονα, οφείλει να αποκτήσει την πολιτική βούληση για την επίλυση του μείζονος προβλήματος της «εκτός σχεδίου δόμησης» με αποφασιστικό τρόπο, μέσα από διαδικασίες υπεύθυνου, αειφόρου χωροταξικού σχεδιασμού.
8.    Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να ενισχύσει τον έλεγχο όχι μόνο των αυθαιρεσιών σε θέματα δόμησης αλλά στο σύνολο των δραστηριοτήτων, που εν δυνάμει προκαλούν επιπτώσεις στην Αειφόρο Ανάπτυξη, μέσω των Ειδικών Υπηρεσιών Επιθεώρησης που υπάγονται στη σχετική Ειδική Γραμματεία.
Το CISD επισημαίνει ότι οι διαφαινόμενες ρυθμίσεις στο Οργανόγραμμα του Υπουργείου με τις οποίες οι Ειδικές Υπηρεσίες Επιθεώρησης μετατρέπονται σε απλές διοικητικές μονάδες, εξαρτημένες μάλιστα από πολιτικό πρόσωπο, οδηγούν στην βεβαιότητα ότι η πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης είναι η ουσιαστική εξάλειψη του Ελέγχου, με σοβαρές επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της Αειφόρου Ανάπτυξης.
9.    Τέλος, η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί την κρίσιμη για την Αειφόρο Ανάπτυξη σκοπιμότητα του Πράσινου Ταμείου και να παύσει να το θεωρεί φοροεισπρακτικό μηχανισμό!
Προϋπόθεση, βεβαίως, είναι τα στελέχη της να αντιληφθούν την σημαντικότητα της Αειφόρου Ανάπτυξης στην ολοκληρωμένη διαχείριση των προβλημάτων που ταλανίζουν το Ελληνικό Κράτος, προβλημάτων που δεν επιτρέπεται να έχουν μονοδιάστατη χρηματοοικονομική αντιμετώπιση.

CISD: Συγκροτήθηκε η Θεματική Επιτροπή ΙΛΙΣΟΣ-ΑΓΡΟΤΕΡΑ


Συγκρότηση

  

Συγκροτήθηκε η Θεματική Επιτροπή ΙΛΙΣΟΣ-ΑΓΡΟΤΕΡΑ


Σε συνέχεια της δράσης του CISD στην αρχαία κοίτη του Ιλισού, στο πλαίσιο της διεθνούς εθελοντικής καμπάνιας "Let's Do It", προχωράμε βήμα-βήμα για την υλοποίηση του στόχου...
Το αντικείμενο της ΘΥΕ είναι η ανάδειξη και προστασία της περιοχής της Αρχαίας Κοίτης του Ιλισού με τις παρακείμενες (ζωντανές!) πηγές της καθώς και του παρακείμενου Ιερού της Αγροτέρας Αρτέμιδας !
Η Αρχαία Κοίτη του Ιλισού διέρχεται στην κατάντι πλευρά της κάτω από πετρόχτιστη γέφυρα που κτίστηκε επί Όθωνα για να συνδέσει την πόλη με το Α’ Νεκροταφείο…
Η όμορφη αυτή γέφυρα είναι σήμερα “κρυμμένη” κάτω από τα “μπετά” του υπερκείμενου πεζοδρομίου και δρόμου …
Το CISD έχει “υιοθετήσει” τα σημαντικά αυτά τοπόσημα της Αθήνας, που μέχρι στιγμής δεινοπαθούν από την αδιαφορία της πολιτείας και κινδυνεύουν από την επιβουλή πολύπλευρων συμφερόντων …

CISD ΣΤΟ LET’S DO IT GREECE: ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟ


Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Βιοποικιλότητα και Τουρισμός



Βιοποικιλότητα και Τουρισμός  / Biological Diversity and Tourism

download
Είναι σαφής η στενή σχέση που υπάρχει μεταξύ της βιοποικιλότητας και του τουρισμού, καθώς περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Η βιοποικιλότητα, επομένως, αναδεικνύεται σε ένα από τα μεγάλα, ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της τουριστικής βιομηχανίας. Ωστόσο, σήμερα παρατηρείται μείωση της βιοποικιλότητας στον πλανήτη, γεγονός που οφείλεται σε μια σειρά από αιτίες όπως η ρύπανση του περιβάλλοντος, η καταστροφή των δασών, η μόλυνση των υδάτων, κ.ά..
Το «κλειδί» στη σωτηρία της βιοποικιλότητας είναι ο αειφόρος τουρισμός. Δεν έχουμε, λοιπόν, παρά να δώσουμε προτεραιότητα στην ανάπτυξη του αειφόρου τουρισμού που διατηρεί την πολύτιμη ισορροπία μεταξύ των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικό-πολιτιστικών πτυχών της τουριστικής δραστηριότητας.

Άλλωστε, στην περίπτωση της χώρας μας θα μπορούσε να αναδειχθεί σε  κορυφαία επιλογή ή καλύτερα σε μονόδρομο, δεδομένης της μοναδικής φυσικής κληρονομιάς που διαθέτει και που αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων τουριστικών προορισμών. Ένα μεγάλο «συν» το οποίο θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από την πρωτόγνωρη, οικονομική κρίση και τον ελληνικό τουρισμό από τη βαθιά ύφεση, στην οποία σήμερα βρίσκεται.
Βιοποικιλότητα – φυσικό κεφάλαιο του τουρισμού 

template-banner-cpb-right
Υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ της βιοποικιλότητας και του τουρισμού. Περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Η βιοποικιλότητα είναι επομένως ένα από τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία του τουρισμού και των θεμελιωδών για τη μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη της.
Σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP), ανεξέλεγκτη μετατροπή της γης, η αλλαγή του κλίματος, της ρύπανσης και άλλων αειφορικών ανθρώπινων δραστηριοτήτων, προκαλούν την απώλεια της βιοποικιλότητας σε ποσοστό πολλές φορές υψηλότερο από εκείνο των φυσικών εξαφάνισης. Τα οικοσυστήματά μας θέλουν υποστηρίξει, γιατί μας παρέχουν τα τρόφιμα, την ενέργεια, την υγεία και το 40 τοις εκατό της παγκόσμιας οικονομίας. Η αύξηση των αριθμών του τουρισμού θέτουν επίσης πολύπλοκες προκλήσεις που ο τομέας του τουρισμού πρέπει να αντιμετωπίσει.
Η Βιοποικιλότητας με όλα τα οφέλη που παρέχει πρέπει να προστατευθεί Δράση που βλάπτουν αυτό, αποφεύγεται και η απώλεια της βιοποικιλότητας, σταματά. Το ερώτημα είναι πώς ο τουρισμός μπορεί να συμβάλει θετικά στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της ποιότητας ζωής των τοπικών πληθυσμών, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τυχόν αρνητικές περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
. . .
Αειφόρος Τουρισμός 

images
Αειφόρος τουρισμός, αυτό που καθορίζει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικό-πολιτιστικών πτυχών της τουριστικής ανάπτυξης, είναι το κλειδί για την θετική συμβολή μεγιστοποίηση του τουρισμού για τη βιοποικιλότητα σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Τοπικά 
Πρώτον, ο αειφόρος τουρισμός αποτελεί βασική πηγή οικονομικού εισοδήματος και απασχόλησης για τις τοπικές κοινότητες που με τη σειρά τους παρέχουν ένα ισχυρό κίνητρο για την προστασία της βιοποικιλότητας.
Διατήρηση του περιβάλλοντος στις οποίες βασίζεται η οικονομική υγεία του τοπικού πληθυσμού γίνεται προτεραιότητα, με αποτέλεσμα περισσότερους τουρίστες οι οποίοι, με τη σειρά τους, παράγουν περισσότερους πόρους για τη συντήρηση. Είναι συχνά η περίπτωση ότι οι περιοχές φυσικού κάλλους και της ποικιλομορφίας διατηρούνται και προστατεύονται χάρη στα κεφάλαια που απορρέουν από τη βιομηχανία του τουρισμού για την υποδομή, τη συντήρηση και την απασχόληση. Με παρόμοιο τρόπο, ο τουρισμός προσφέρει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για τους τοπικούς και τους αυτόχθονες πληθυσμούς να έχει εισοδήματα από τους φυσικούς πόρους με τρόπο που να προστατεύει τους πόρους από την εκμετάλλευση εσόδων, τα οποία μπορεί διαφορετικά να έχουν παραχθεί μέσα από περισσότερο επιζήμιες μορφές ανάπτυξης. Ως εκ τούτου, η οικονομική ανάπτυξη δεν θα αποβεί εις βάρος των περιβαλλοντικών ανησυχιών.


Σε εθνικό επίπεδο 
Δεύτερον, σε εθνικό επίπεδο, ο τουρισμός συχνά δικαιολογεί τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών. Εθνικές και περιφερειακές στρατηγικές ανάπτυξης του τουρισμού που αναγνωρίζουν την αξία της βιοποικιλότητας στον τομέα του τουρισμού, και ως εκ τούτου η πιθανή συνεισφορά του τουρισμού στην ανακούφιση της φτώχειας και την ανάπτυξη, συμβάλλουν καθοριστικά στην προστασία και τη συντήρηση αυτών των περιοχών. Η άνοδος του τουρισμού λόγω του περιβάλλον γνωρίζει ολο και περισσότερη αύξηση, η οποία επιδιώκει να κάνει μια θετική επίδραση τόσο στο περιβάλλον όσο και την ευημερία των τοπικών πληθυσμών, βοηθά με συνέπεια την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και τις δυνατότητες εμπορίας των εθνικών τουριστικών προορισμών. Αυτή η σειρά έχει τα φορολογικά κίνητρα για την προώθηση της βιοποικιλότητας, φιλικών προς τον τουρισμό, καθώς και αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές, τις καθαρές τεχνολογίες, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η διαχείριση των υδάτων και ούτω καθεξής.

Αυτή η ανησυχία για την προστασία της βιοποικιλότητας, όπως το φυσικό κεφάλαιο του τουρισμού έχει θετικό αντίκτυπο στην καταπολέμηση της φτώχειας. Σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα τονίζει πώς οι φτωχοί του κόσμου, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, εξαρτώνται από τους βιολογικούς πόρους κατά 90% των αναγκών τους, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, των καυσίμων, η ιατρική, μεταφορά. Δεδομένης αυτής της εξάρτησης από τη βιοποικιλότητα για την επιβίωσή, τις στρατηγικές που δίνουν προτεραιότητα της βιοποικιλότητας είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη και την ανακούφιση της φτώχειας.


Σε παγκόσμιο επίπεδο 
Τέλος, ο βιώσιμος τουρισμός έχει έναν κρίσιμο ρόλο στην ευαισθητοποίηση του κοινού με θέματα βιοποικιλότητας. Με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ταξιδεύουν τον κόσμο κάθε χρόνο, ο τουρισμός είναι ένα ιδανικό όχημα για τη διάδοση περαιτέρω περιβαλλοντικής συνείδησης. Τα προϊόντα, οι υπηρεσίες και οι εμπειρίες που παρέχονται από τα φυσικά οικοσυστήματα είναι αμέτρητα και όλα συμβάλλουν στην ικανοποίηση του τουρισμού και την παράλληλη αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Η εμφάνιση νέων προτύπων κατανάλωσης είναι ήδη εμφανής στον κόσμο του τουρισμού, με την εμφάνιση του «υπεύθυνου τουρισμού», «οικοτουρισμός» και σε άλλες αγορές. Είναι σαφές ότι ο αειφόρος τουρισμός είναι καλά εδραιωμένος για να ενθαρρύνει μια ευρεία αλλαγή των προτύπων κατανάλωσης και παραγωγής, τόσο απαραίτητη για τη διατήρηση του πλούτου της σημερινής ζωής στη Γη μας.

UNWTO Δράσεις 
Μία βιώσιμη τουριστική βιομηχανία που κάνει τη βέλτιστη αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πόρων, διατηρεί ουσιώδεις οικολογικές διαδικασίες και βοηθά στη διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς και της βιοποικιλότητας είναι στο επίκεντρο των στρατηγικών στόχων του UNWTO. Ο Παγκόσμιος Κώδικας Δεοντολογίας για τον Τουρισμό, ένα πλήρες σύνολο αρχών που ορίζονται από τον UNWTO για την καθοδήγηση της ανάπτυξης του τουρισμού, καλεί για τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, μέσω της ορθής διαχείρισης και του σχεδιασμού των στρατηγικών του τουρισμού. Ο κώδικας, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2001, τονίζει ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για την ανάπτυξη του τουρισμού θα πρέπει να διασφαλίσουν το φυσικό περιβάλλον, με στόχο την επίτευξη υγιών, διαρκή και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Αναγνωρίζει, επίσης, τον τουρισμό φύσης και του οικοτουρισμού ως ιδιαιτέρως ευνοϊκή για τον εμπλουτισμό και την ενίσχυση της διάρκειας του τουρισμού.

Ως μέρος της οικογένειας του ΟΗΕ, ο UNWTO έχει δεσμευτεί για την One-ΟΗΕ προσέγγιση να παρέχει μια συνεκτική απάντηση στις σημερινές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της περιβαλλοντικής αειφορίας, ένας από τους αναπτυξιακούς στόχων της Χιλιετίας.
Ο UNWTO προσχώρησαν πρόσφατα 21 υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών σε μια πρόσκληση για προηγμένες οικονομίες να υιοθετήσουν ένα Πράσινο New Deal και να ενισχυθεί ο συντονισμός των αντίστοιχων προγραμμάτων στήριξης της οικονομίας και στις δύο ν αναζωογονήσει την οικονομική ανάπτυξη και να αρχίσει η αλλαγή προς την Πράσινη Οικονομία. Στο πλαίσιο της Πράσινης Οικονομίας η πρωτοβουλία, του UNWTO, μαζί με το UNEP θα παράγει ένα κεφάλαιο και μια σειρά εγγράφων που θ αφιερώνεται να αποδείξει πώς επενδύσεις σε βιώσιμες λύσεις στο τουρισμό μπορούν να συμβάλουν στην αειφόρο ανάπτυξη και την πράσινη οικονομία.
Μάλιστα, μετά την αλλαγή του αιώνα, ο UNWTO έχει τοποθέτηση τον τουρισμό στην αιχμή της παγκόσμιας αντίδρασης στις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Το 2007, ο UNWTO κίνησε τη διαδικασία στο Νταβός η οποία περιελάμβανε συγκεκριμένες συστάσεις και μια σαφή δέσμευση για την ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση της πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένης της επείγουσας έγκρισης μιας σειράς πολιτικών αειφόρου τουρισμού. Ειδικότερα, η διακήρυξη καλεί τον κλάδο του τουρισμού για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, των φυσικών οικοσυστημάτων και τοπίων με τρόπους που να εξασφαλίζουν τη μακροπρόθεσμη βιώσιμη χρήση των περιβαλλοντικών πόρων του τουρισμού.
Με την πάροδο των ετών ο UNWTO συνέχισε να δημιουργεί διάφορες δράσεις στο πλαίσιο των στόχων για τη βιοποικιλότητα, όπως η εφαρμογή της βιοποικιλότητας με βάση σχέδια για τον τουρισμό για να επιδείξει την ενσωμάτωση των θεμάτων βιοποικιλότητας του τουρισμού και των σχεδίων διαχείρισης.
Το 2009, ο UNWTO υπέγραψε μνημόνιο συμφωνίας με τη Γραμματεία της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα, η διεθνής συνθήκη που αποσκοπούν να διατηρηθεί η πλούσια ποικιλομορφία της ζωής στη γη. Ο UNWTO, θα συμμετάσχει επίσης στη δέκατη σύνοδο της Διάσκεψης των Μερών (COP 10) της CBD στην Ιαπωνία φέτος τον Οκτώβριο, για την αύξηση της συνειδητοποίησης της σημασίας της βιοποικιλότητας για την αειφόρο ανάπτυξη του τουρισμού.

ΓΕΝΙΚΑ – ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ – ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
template-banner-cpb-right

Decisions on Biological Diversity and tourism

The Cartagena Protocol on Biosafety

The Cartagena Protocol on Biosafety to the Convention on Biological Diversity is an international agreement which aims to ensure the safe handling, transport and use of living modified organisms (LMOs) resulting from modern biotechnology that may have adverse effects on biological diversity, taking also into account risks to human health. It was adopted on 29 January 2000 and entered into force on 11 September 2003
. . .

Strategic Plan for Biodiversity 2011-2020, including Aichi Biodiversity Targets

In decision X/2, the tenth meeting of the Conference of the Parties, held from 18 to 29 October 2010, in Nagoya, Aichi Prefecture, Japan, adopted a revised and updated Strategic Plan for Biodiversity, including the Aichi Biodiversity Targets, for the 2011-2020 period.
This new plan will be the overarching framework on biodiversity, not only for the biodiversity-related conventions, but for the entire United Nations system.
The tenth meeting of the Conference of the Parties agreed to translate this overarching international framework into national biodiversity strategies and action planswithin two years. Additionally, in decision X/10, the meeting decided that the fifth national reports, due by 31 March 2014, should focus on the implementation of the 2011-2020 Strategic Plan and progress achieved towards the Aichi Biodiversity Targets.
Από τα μέσα του ’90, η αειφορική ανάπτυξη του τουρισμού θεωρείται θέμα προτεραιότητας για θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο Ανακοίνωσης με τίτλο “Συνεργασία μεταξύ μας για το μέλλον του Ευρωπαϊκού τουρισμού“, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την περαιτέρω “προώθηση της αειφορικής ανάπτυξης των τουριστικών δραστηριοτήτων στην Ευρώπη μέσα από τον καθορισμό και την εφαρμογή της Ατζέντα 21″.
Αυτό το ζήτημα υποστηρίχθηκε σθεναρά και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών.
Η πρόσφατη Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο “Βασικοί προσανατολισμοί για την αειφορία του Ευρωπαϊκού τουρισμού” προτείνει περισσότερα μέτρα για την ενδυνάμωση της συνεισφοράς της Ένωσης στην αειφορία του Ευρωπαϊκού τουρισμού.
Επιπλέον, ο αειφορικός τουρισμός μπορεί να ωφεληθεί ιδιαιτέρως από τις προσεγγίσεις και τα όργανα που περιγράφηκαν στην Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πάνω σε θέματα περιβαλλοντικής ολοκλήρωσης με την οικονομική πολιτική.
Παράδειγμα αποτελεί η Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τη Βιοποικιλότητα που περιλαμβάνει οδηγίες σχετικές με το θέμα της ανάπτυξης αειφορικού τουρισμού μέσα στις προστατευόμενες περιοχές και με χαμηλό αντίκτυπο στις προστατευόμενες περιοχές του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000. Τέλος, το Λευκό Βιβλίο σχετικά με την “Ευρωπαϊκή πολιτική μεταφορών για το 2010: καιρός για αποφάσεις” και οι πολιτικές της ΕΕ για τη διαχείριση του νερού και των αποβλήτων που επηρεάζουν άμεσα τον τομέα του τουρισμού, μπορούν να βοηθήσουν στην προώθηση της αειφορίας του τουρισμού.

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Διεθνές Συνέδριο Βιώσιμη Πολιτιστική Διαχείριση


EL_logo

Ένας άλλος τρόπος σκέψης, ένας άλλος τρόπος δράσης

Σε ένα διεθνές περιβάλλον παρατεταμένης ύφεσης, η έννοια της βιωσιμότητας τείνει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως παράμετρος της παγκόσμιας οικονομίας. 
Ωστόσο, η βιωσιμότητα δεν είναι απλά μια εναλλακτική οδός για την οικονομική ανάπτυξη: είναι ένας άλλος τρόπος διαχείρισης των φυσικών και οικονομικών πόρων, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Είναι ο τρόπος να σκεφτόμαστε το συλλογικό παρόν, χωρίς να ξεχνούμε το συλλογικό μας μέλλον.

Mπορεί ο πολιτισμός να συμβάλει ώστε η έννοια της βιωσιμότητας να αποκατασταθεί στην πραγματική, ανθρωποκεντρική της διάσταση; Μπορεί άραγε να υπάρξει μια διαφορετική, βιώσιμη, αλλά και δημιουργική, προοπτική για το μέλλον; 

Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρούν να δώσουν απάντηση καινοτόμες παρεμβάσεις στον χώρο του πολιτισμού που εφαρμόζονται τελευταία, στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική, από κρατικές αρχές, πολιτιστικούς οργανισμούς και φορείς, καθώς και ειδικούς της πολιτιστικής διαχείρισης.

Η έννοια της βιωσιμότητας προσφέρει, ακριβώς, ένα καινούργιο πλαίσιο για τον επανασχεδιασμό των πολιτιστικών πολιτικών και την αναθεώρηση των μεθόδων πολιτιστικής διαχείρισης. Πρόκειται για μια προσέγγιση συνολική, που ενσωματώνει τη φροντίδα για το περιβάλλον, αναπτύσσει πρακτικές για τη σωστή διαχείριση των δημόσιων πόρων και δίνει πρωτεύοντα ρόλο στην έννοια της κοινωνικής υπευθυνότητας.
Εκπρόσωποι πολιτικών αρχών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, κρατικοί φορείς αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτιστικής πολιτικής, επιστήμονες διαφόρων κλάδων, θα φωτίσουν από πολλές όψεις και θα χαρτογραφήσουν το νέο αυτό κανονιστικό πλαίσιο που αναπτύσσεται διεθνώς: το πώς, δηλαδή, η αρχή της βιωσιμότητας υιοθετείται από εθνικές και υπερεθνικές πολιτικές για τον πολιτισμό, αλλά και το πώς αποτυπώνεται σε τομείς που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τον χώρο του πολιτισμού, όπως στις σχετικές ευρωπαϊκές πολιτικές, τις κοινοτικές οδηγίες, τη νομοθεσία, την οικονομία, την ανάπτυξη.
Στο συνέδριο παρουσιάζονται, επίσης, πρότυπα προγράμματα βιώσιμης διαχείρισης, κυρίως από τον χώρο των παραστατικών τεχνών και ειδικά μέσα από την εμπειρία μεγάλων δημόσιων θεατρικών οργανισμών της Ευρώπης.
Ειδικοί επιστήμονες της πολιτιστικής διαχείρισης, διευθυντικά στελέχη εθνικών θεάτρων, πρωτοπόροι οργανισμοί και δίκτυα, προσφέρουν έμπνευση και τεχνογνωσία, προτείνοντας καινοτόμες παρεμβάσεις σε όλο το φάσμα του πολιτισμού. 
Από την αλλαγή στη νοοτροπία και τις καθημερινές πρακτικές, μέχρι τις παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας, αλλά και την ανάδειξη του κοινού και των τοπικών κοινωνιών στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης, το συνέδριο επιδιώκει να παρουσιάσει ένα πλαίσιο κανόνων και εργαλείων, που μπορεί να μειώσει το λειτουργικό κόστος ενός οργανισμού, και, παράλληλα, να αυξήσει την κοινωνική και περιβαλλοντική του υπεραξία.

Πρόγραμμα συνεδρίου




Another way of thinking, another way of acting

Ένας άλλος τρόπος σκέψης ... ένας άλλος τρόπος δράσης !!!


In an international context of protracted recession, the concept of sustainability tends to be perceived as a parameter of the global economy only. 
Sustainability, however, is not simply an alternative path to economic growth; it is another way of managing natural and financial resources so as to ensure environmental protection and social cohesion. 
It is a way to think about the collective present without forgetting our collective future.
Can culture contribute to the restoration of the true, human-centred dimension of sustainability? 
Can there be alternative, sustainable and creative future prospects? 
Innovative interventions implemented in recent years in the field of culture in Europe, the US and Canada by public authorities, cultural organisations and institutions, and cultural management experts, attempt to give answers to these questions.
The concept of sustainability offers precisely this new framework for redesigning cultural policies and revisiting cultural management methods through a comprehensive approach that encompasses care for the environment, develops practices for sound management of public resources and brings the concept of social responsibility to the forefront.
Representatives of political authorities from Greece and abroad, cultural policy-makers and experts from various fields will map out and shed light from different perspectives on this emerging international regulatory framework, i.e. how the principle of sustainability is endorsed in national and supranational cultural policies and how it is reflected in instruments that are directly or indirectly linked with the field of culture, such as the relevant European policies, EU directives, legislation, economy, development.
The conference will also present model sustainable management programmes, particularly in the field of the performing arts and drawing especially from the experience of big public European theatrical organisations. 

Cultural management experts, directors of national theatre institutions, pioneering organisations and networks offer inspiration and know-how and propose innovative interventions across the whole range of culture. 

From changes in attitudes and daily practices to large-scale interventions, through placing the public and local communities at the heart of the public debate, the conference aims at presenting a set of rules and tools that can reduce the operating expenses of an organisation while increasing its social and environmental added value.

Conference programme





Πράσινες Στέγες



Why Have Grass On Your Roof?


In landscape architecture or architecture itself, major concepts often come in small packages.
A little detail can make the base of a whole project; it is often these elements that make a building stand out or have a unique character which improves its overall look and function.
One of these elements can definitely be represented by grass or green roofs, and though this may seem like another new feature for houses in the flooding wave of the eco trend, grass roofs are actually a very old invention, dating from many centuries back.
Grass or sod roofs, as they can also be called, were used by the Vikings in most of Scotland and Ireland, and though this particular architectural design may be a feature of the northern, cold bearing civilizations, its use was quite motivated even from those times and has been developed further to this day.
Saksun, Faroe Islands. Pic by Hans J. Hansen
There are a lot of reasons why grass roofs are still being around today and actually becoming a popular element in more and more homes. Just think of the people living up north; exactly, it’s cold! Green roofs, whether they are from grass or different plants make a perfect natural insulation element for your home roof, keeping the cold out in winter and maintaining a cool atmosphere in summer, in case your house isn’t in a chilly country. Not to mention that it may be a lot cheaper than other products and it cuts your bills! If your dwelling is saved from the cold, but drenched every day in rain, you may want to consider installing such a grass roof as it is a very efficient rain water absorbent, in addition to regulating its temperature and filtering it in case of quantity overflow; so, in case your area has lots of rain fall, a grass roof may improve your rain stats, especially if you have a flat roof, like in most areas in the U.S.
The California Academy of Sciences in San Francisco
Even Chicago City Hall has been taking into the trend of green roofs, creating a delightful but very practical environment on their main building.In such a big and crowded city as Chicago, the natural roof can also prove to be a great sound insulator, keeping the employees undisturbed by the sound of traffic and big city life. This can also apply to private homes that are situated in crowded areas.
School of Art, Design and Media at Nanyang Technological University, located in Singapore
Big city life also implies other disadvantages like pollution; it is a known fact that plants and greenery in general help reduce the levels of artificial pollutants and even filter them and high levels of carbon dioxide from the surrounding area. Grass roofs on industrial or public buildings are an added bonus to the environment, and in residential areas insure that you create the best conditions for you and your family.
Renzo Piano’s California Academy of Sciences
Plants can make a lot of difference to an environment if used correctly.  Not only is it beneficial for people’s health and mood but it also helps the local wildlife. The green roofs can become little ecosystems for insects, local plants and even animals, if the conditions are right.
Nine Houses, Dietikon, Switzerland
However, green roofs are not without their drawbacks.  Cost is perhaps the most prohibiting factor, in terms of installation and maintenance. Another problem is plant failure on a green roof, which can affect the overall performance, although this is usually down to bad design.
Fukuoka Prefectural International Hall, Japan
A natural grass covering is also beneficial for the building itself because it increases the lifespan of the roof by protecting it efficiently against the elements. An intriguing thing about having your own green roof is that you can actually save money; because in some countries or states there are actually tax reductions for installing such a roof and if at any point you plan to sell your home, the unique roof will increase its market value.
Hessen, Germany. Architect: Gernot Minke gernotminke.de
So really, you should have a grass roof if you want to be more eco-friendly, healthier and happier. Just make sure that you do your research into proper types and installers so that you choose the best option for your ideal green roof!  Green roofs have come a long way; from being a common element in the Scandinavian countryside, to a worldwide design fad to a symbol of commitment to sustainability in cities around the world.  With exacerbating effects from climate change and the role of green roofs in mitigation, the grass on your roof won’t be disappearing anytime soon! 
Article written by Oana Anghelache