Θέσεις επί Ν/Σ Υπουργείου Οικονομικών

  

Θέσεις επί του Ν/Σ του Υπουργείου Οικονομικών, υπό τον τίτλο

 "Άλλες Επείγουσες Ρυθμίσεις"[1]

Το CISD, εκφράζει φόβους ότι σήμερα, κάτω από την πίεση μιας οικονομικής διαχείρισης, που νοείται και εκλαμβάνεται με παρωχημένους και συμβατικούς όρους, διακυβεύεται, περισσότερο από ποτέ, ακόμη και η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης και κυρίως αυτή της προστασίας του περιβάλλοντος, καθώς η κρίση, πολιτισμική κυρίως, που βιώνει η χώρα τείνει να απαξιώσει το περιβάλλον, απειλεί την βιωσιμότητα της οικονομίας και την κοινωνική συνοχή και κυρίως τείνει να περιορίσει τα πολιτικά-πολιτιστικά και περιβαλλοντικά δικαιώματα των ελλήνων πολιτών.

Στο πλαίσιο αυτό, το CISD, παρακολουθεί με προσοχή την επικαιρότητα με σκοπό να παρεμβαίνει αποτελεσματικά, με ρεαλιστικές προτάσεις.

Το  C I S D :

ΘΕΩΡΕΙ ότι σε ένα περιβάλλον βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης, υψηλής ανεργίας και μεγάλης αβεβαιότητας είναι προφανώς επιβεβλημένη η υλοποίηση μεγάλων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με σκοπό το «νοικοκύρεμα» της χώρας μας, μεταρρυθμίσεων οι οποίες αφενός θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και προστασία του περιβάλλοντος αφετέρου θα περιφρουρήσουν τους πυλώνες αυτούς της αειφόρου ανάπτυξης από κάθε έκπτωση.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ότι σε καμιά περίπτωση ο ιδιωτικός τομέας δεν νοείται να οικειοποιείται τη Δημόσια περιουσία και να γίνεται ιδιοκτήτης της, με ευνοϊκούς, μάλιστα, προνομιακούς όρους που καταστρατηγούν κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος.

Μία από τις βασικές αιτίες της υποβάθμισης, φθοράς και παρακμής του Δημόσιου τομέα, είναι η άμεση και έμμεση σχέση συναλλαγής με τους επενδυτές και εν γένει τον ιδιωτικό τομέα, υποθάλποντας διαχρονικά τη διαφθορά και την διαπλοκή.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ότι οι προτεινόμενες διαρθρωτικές αλλαγές που εισήχθησαν στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, για την προώθηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, χωρίς τη στοιχειώδη ενημέρωση και την αναγκαία διαβούλευση, βρίσκουν προβληματισμένη και αντίθετη την ελληνική κοινωνία καθώς:

o   δε συνάδουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας

o   σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στο στόχο της διασφάλισης της αναγκαίας κοινωνικής συναίνεσης και της ανάκτησης της εμπιστοσύνης του Πολίτη προς την Πολιτεία ούτε και της ανάκτησης της εμπιστοσύνης στην Ελληνική Οικονομία (εντός και εκτός Ελλάδος)

o   απέχει μακράν από το στόχο της επίτευξης ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας με βιώσιμο τρόπο, αλλά ακόμη και από τους στόχους που το ίδιο το Ν/Σ θέτει σχετικά με τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας

o   εισάγει, με αντιδεοντολογική σπουδή, ρυθμίσεις που δίνουν την αίσθηση «υποτέλειας» και «ξεπουλήματος» του ελληνικού δημόσιου στον ιδιωτικό τομέα, καθώς οι περισσότερες θεσμοθετούν ειδικά προνόμια υπέρ των υποψηφίων επενδυτών, καταστρατηγώντας ανενδοίαστα βασικές διατάξεις του Συντάγματος, πάγιας νομολογίας του ΣτΕ, αλλά και της υφιστάμενης νομοθεσίας.  

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ, ειδικότερα τα ακόλουθα:

1.       Καταργείται το ελάχιστο ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου (κατάργηση του άρθρου 11 του ν. 3631/2008 (Α’ 6)» με την οποία ρυθμίστηκε το κρίσιμο θέμα των ειδικών μετοχών του Ελληνικού Δημοσίου (golden shares) στις υπό αποκρατικοποίηση εταιρίες) και πλέον το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι υποχρεωμένο να κρατά ένα minimum συμμετοχής στις εταιρίες ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας, παραδίδοντάς τες αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία, χωρίς κανέναν έλεγχο.

Πρέπει να τονισθεί ότι, με εξαίρεση τις ΟΠΑΠ και ΟΔΙΕ, οι επιχειρήσεις αυτές έχουν χαρακτήρα στρατηγικό σε περιπτώσεις εθνικών ή περιβαλλοντικών κρίσεων και ο εν δυνάμει επενδυτής δεν δεσμεύεται με όρο του νομοσχεδίου για την άμεση και απόλυτη συμμόρφωσή του σε Ειδικά Σχέδια Αντιμετώπισης Κρίσεων, με ίδιες μάλιστα δαπάνες.  

2.       Καταργείται η όποια προηγούμενη έγκριση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων για την πώληση πακέτου μετοχών μεγαλύτερο του 20%, καταργώντας (έστω και τυπικά) την δυνατότητα κοινής λήψης αποφάσεων από συναρμόδια Υπουργεία .

3.       Ανοίγεται ο δρόμος για την ανάπτυξη παραθεριστικών-τουριστικών  χωριών σε εκτός σχεδίου δημόσια ακίνητα, με την εισαγωγή μιας νέας γενικής κατηγορίας χρήσεων, υπό τον τίτλο «Παραθεριστικό – Τουριστικό Χωριό», σε αντίθεση με κάθε έννοια Χωροταξικής, Πολεοδομικής, Οικιστικής και Τουριστικής πολιτικής, καταστρατηγώντας κάθε υφιστάμενο πλαίσιο σχεδιασμού, με μόνο και αποκλειστικό σκοπό την προσέλκυση επενδυτών.

o   Η εισαγωγή ενός νέου προϊόντος υψηλών προδιαγραφών θα μπορούσε να έχει πολλαπλά οφέλη για την τοπική και την εθνική οικονομία μόνο εφόσον ανταποκρίνεται στο πλαίσιο των εθνικών χωροταξικών κατευθύνσεων για την αναβάθμιση της χώρας στον τομέα του τουρισμού.

o   Ωστόσο, με το πνεύμα του Ν/Σ, αλλά με ταυτόχρονη καταστρατήγηση του Συντάγματος, τα δημόσια ακίνητα εξαιρούνται κάθε χωροταξικής κατεύθυνσης και υφιστάμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας, παρά την βαρύτητα των επιπτώσεων των έργων που θα αναπτυχθούν σε αυτά (παραθεριστικές κατοικίες, τουριστικοί λιμένες (μαρίνες, αγκυροβόλια, καταφύγια τουριστικών σκαφών), ξενοδοχεία, εγκαταστάσεις περίθαλψης - αναψυχής - εστίασης, γκολφ, spa, εμπορικά καταστήματα, εγκαταστάσεις αναψυχής κ.λπ.)

o   Είναι, επιπλέον, προφανές ότι το Ν/Σ καταστρατηγεί κάθε έννοια έννομου συμφέροντος και προστασίας του περιβάλλοντος καθώς αυξάνει τον μέσο συντελεστή δόμησης στο σύνολο των οικοδομήσιμων χώρων (και όχι επί του συνόλου της έκτασης) σε 0,4 και καταργεί την έγκριση κάθε πολεοδόμησης μέσω της έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος, όπως είναι η συνήθης διοικητική πρακτική που προϋποθέτει και έλεγχο νομιμότητας από το ΣτΕ, αλλά με απλή κοινή απόφαση των υπουργών Περιβάλλοντος, Τουρισμού και Οικονομικών, όπου τον πρώτο λόγο θα έχει το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης (που συστήνεται) για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

o   Επιπλέον, το Ν/Σ απαλλάσσει πλήρως τον υποψήφιο επενδυτή από την υποχρέωση να καταβάλλει εισφορά σε γη και χρήμα, όπως ισχύει για τις εντάξεις στο σχέδιο πόλης. Αντ' αυτών προβλέπεται να διαθέσει το 50% της συνολικής έκτασης για κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους, χωρίς να διασφαλίζεται η εφικτότητα της υλοποίησης τους.

o   Με την ίδια διαδικασία προβλέπεται και η πολεοδόμηση των επιχειρηματικών πάρκων, για τα οποία θεσπίζεται μέσος συντελεστής δόμησης 0,6 πάλι επί των οικοδομήσιμων χώρων, μέτρο που προφανώς ισχύει για μελλοντικές πολεοδομήσεις στις οποίες θα ήταν δυνατόν να προβλεφθούν μεγαλύτερες εκτάσεις με μικρότερο συντελεστή δόμησης – εκτός, αν η σχετική πρόβλεψη φωτογραφίζει περαιτέρω υπερδόμηση σε ήδη υφιστάμενες άτυπες βιομηχανικές περιοχές που πρόκειται να «πολεοδομηθούν» (πχ άτυπη Βιομηχανική περιοχή Σχηματαρίου-Οινοφύτων). Νέα χρήση στα προς εκποίηση δημόσια ακίνητα είναι και οι επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics) και αποθήκες.

o   Τα επιχειρήματα ότι «Τα παραθεριστικά-τουριστικά χωριά αναπτύσσονται με πρότυπα ήπιας ανάπτυξης και αντιδιαστέλλονται τόσο προς τις οικιστικές αναπτύξεις εντατικού χαρακτήρα όσο και προς τα τουριστικά θέρετρα που απευθύνονται κυρίως στον μαζικό τουρισμό, σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον και τη φυσιογνωμία της περιοχής, με βάση υψηλές και ποιοτικές προδιαγραφές ανάπτυξης» δεν πείθουν κανένα καθώς δεν έχουν νομοθετηθεί σχετικές προδιαγραφές και κανένας έλεγχος δεν προβλέπεται από το αρμόδιο ΥΠΕΚΑ, πολύ δε περισσότερο από το ΣτΕ.

4.  Οι ρυθμίσεις που εισάγονται για τη δυνατότητα χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας, που βρίσκονται μπροστά από την επένδυση (π.χ. ομπρέλες μπροστά από ξενοδοχείο) καθώς και για τη δημιουργία νέων ή την αξιοποίηση υφισταμένων τουριστικών λιμενικών εγκαταστάσεων έμπροσθεν ξενοδοχειακών μονάδων ή περιοχών παραθεριστικού-τουριστικού χωριού, εφόσον αυτό εξυπηρετεί την επένδυση, επεκτείνει στην πραγματικότητα το δικαίωμα παρέμβασης στον αιγιαλό και την παραλία, κατεξοχήν περιοχές που ανήκουν στο δημόσιο και εξυπηρετούν αποκλειστικά χρήσεις αφενός αναψυχής αφετέρου περιβαλλοντικής, κοινωνικής και στρατηγικής ασφάλειας. Επιπλέον:

o   η παραχώρηση του αιγιαλού - παραλίας μπορεί να επεκταθεί από 50 σε 99 έτη, χωρίς να προβλέπεται επικαιροποίηση των όρων της σύμβασης σύμφωνα με ενδεχόμενες περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και παρά το γεγονός ότι οποιαδήποτε κύρια επένδυση θα έχει αποσβεσθεί σε χρονικό διάστημα μικρότερο των 25 ετών κάτω από τις πλέον δυσμενείς οικονομικές συνθήκες (άλλωστε θα είναι μια καθόλα ανεπιτυχής επένδυση).

o   ο κάθε επενδυτής θα μπορεί να κατασκευάζει δικές του μαρίνες για την εξυπηρέτηση παραθεριστικών χωριών ή ξενοδοχείων, με μόνο περιορισμό να απέχουν 1 χλμ. από την πλησιέστερη υπάρχουσα, χωρίς να προβλέπονται

o το μέγεθος της μαρίνας σε σχέση με τις ανάγκες της κύριας εγκατάστασης και σε σχέση με την φέρουσα ικανότητα της ευρύτερης περιοχής .

o οι απαραίτητες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ειδικά αυτών της διάβρωσης των ακτών

o οι όροι και ο τρόπος έγκρισης των έργων αυτών

5.  Θεσπίζονται τα ΕΣΧΑΔΑ (Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων) που καταστρατηγούν πλήρως την ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία, δεδομένου ότι οι υποψήφιοι επενδυτές αφενός δεν υποχρεούνται πλέον να ακολουθήσουν τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης του γενικού πολεοδομικού σχεδίου (στα όρια του οποίου βρίσκονται) «αν δεν συνάδει με τον προορισμό του ακινήτου», αφετέρου για όσα ακίνητα δεν βρίσκονται στα όρια Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων, μπορούν να εφαρμόσουν επιλεκτικά από τις διαφορετικές χρήσεις γης και όρους δόμησης των γειτονικών περιοχών εκείνες "που συμφωνούν περισσότερο με την κατά προορισμό χρήση του ακινήτου".

Κατά συνέπεια, ο επενδυτής υποκαθιστά την Διοίκηση σε θέματα Χωροταξικού, Πολεοδομικού και Περιβαλλοντικού σχεδιασμού, χωρίς κανένα έλεγχο ή συντονισμό για την επίτευξη Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής, Κοινωνικής και Οικονομικής Διαχείρισης της ευρύτερης περιοχής που επηρεάζεται

6.    Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ απεκδύονται πλήρως του αδειοδοτικού και ελεγκτικού τους ρόλου και μετατρέπονται σε απλούς διακινητές των διαδικασιών που αφορούν στην έκδοση των οικοδομικών αδειών καθώς, μετά από εξουσιοδότησή του επενδυτή (!!!), "αναζητούν τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και τα οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες τυχόν έχουν καθυστερήσει να εκδώσουν πέραν του εικοσαημέρου".

7.    Οι ρυθμίσεις που εισάγονται «περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων υπέρ του Ταμείου ή εταιρειών του Ταμείου ή των ειδικών διαδόχων τους», κατά το πρότυπο κυρίως του νόμου περί Ολυμπιακών Έργων, ενώ έχουν σκοπό την ελάφρυνση και επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών (διατηρώντας τον σεβασμό που επιβάλει το Σύνταγμα προς τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα) εστιάζονται κύρια στην επαύξηση της ασφάλειας των συναλλαγών και όχι στο δημόσιο όφελος.

8.  Η ρύθμιση που εισάγεται προκειμένου να εξασφαλιστούν οι πόροι που είναι αναγκαίοι για την αποτελεσματική λειτουργία των Κτηματικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών, είναι προς την θετική κατεύθυνση, καθώς αυτές δεν θα έχουν πλέον καμία δικαιολογία για την μη διενέργεια επιτόπιων ελέγχων και αυτοψιών, και θα είναι αναγκασμένες να λαμβάνουν άμεσα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας της δημόσιας περιουσίας (επιβολή προστίμου ή υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης στο 20% του ποσού, προκειμένου να εκδικαστεί τυχόν προσφυγή τους κατά της πράξης επιβολής προστίμου ή καταβολής αποζημίωσης).

9.   Θετική είναι και η ανάθεση στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας (Γ.Γ.Δ.Π.) η ευθύνη για την καταγραφή, σε ενιαίο Μητρώο Ακίνητης Περιουσίας (Μ.Α.Π.), όλης της ακίνητης περιουσίας φορέων του Δημόσιου Τομέα και ειδικότερα των Υπουργείων, των Δημοσίων Επιχειρήσεων στις οποίες το Δημόσιο κατέχει το σύνολο του μετοχικού τους κεφαλαίου, των Δημοσίων Οργανισμών και των Ν.Π.Δ.Δ., αρκεί να αποσαφηνιστούν οι ασφαλιστικές δικλίδες ώστε να αποτυπώνεται στο εν λόγω Μητρώο, με ακρίβεια, το σύνολο της δημόσιας περιουσίας.

• Εμβόλιμη στον αχταρμά των διατάξεων περιλαμβάνεται και η κατάργηση της υποχρέωσης των μηχανικών περί καταβολής εισφοράς ποσοστού 2% υπέρ του ΤΕΕ για τις πάσης φύσεως λειτουργικές του δαπάνες, που υπολογιζόταν επί της συμβατικώς συνομολογούμενης ή της νομίμου αμοιβής τους, (το Ν/Σ καταργεί ουσιαστικά δύο πόρους που αντιπροσωπεύουν το 70% του προϋπολογισμού του ΤΕΕ: την εισφορά του 2% επί της αμοιβής των μηχανικών και του 2 τοις χιλίοις του προϋπολογισμού ενός δημόσιου έργου), οδηγώντας ουσιαστικά το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, θεσμικό τεχνικό σύμβουλο του Κράτους και επιστημονικό φορέα με πλούσια δραστηριότητα στα 70 και πλέον χρόνια "ζωής" του, σε πλήρη εξαθλίωση και κατάρρευση. 
• Το Ν/Σ τροποποιεί το Ν. 4014/11 σχετικά με τη ρύθμιση των Αυθαιρέτων με την 11η, κατά σειρά, τροποποίηση του αρχικού νόμου, και ως εκ τούτου δεν θα ισχύουν πλέον οι προβλεπόμενες προθεσμίες για την υποβολή των δικαιολογητικών για όλα τα αυθαίρετα και τις παράνομες αλλαγές χρήσης σε κτίρια του Δημόσιου!
• Η αιτιολογία ότι «η ρύθμιση αυτή κρίνεται απαραίτητη λόγω, αφενός, του μεγάλου αριθμού δημοσίων ακινήτων τα οποία χρειάζεται να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του Ν. 4014/2011 και, αφετέρου, του χρόνου που απαιτείται για τη διεκπεραίωση των προβλεπόμενων ενεργειών από τις αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες», δεν πείθει κανένα για τον σκοπό της ρύθμισης.
• Επίσης, δεν προσδιορίζει αν η «προστασία» αυτή επεκτείνεται και στη περίπτωση που εκμισθωθεί ή παραχωρηθεί χωρίς μεταβίβαση κυριότητας το κτίριο αυτό, οπότε ο μισθωτής θα έχει την δυνατότητα (στο όνομα της αξιοποίησης του ακινήτου) να προβαίνει σε οποιαδήποτε αυθαιρεσία!
•  Επιπλέον, με τροπολογία στο εν λόγω Ν/Σ της τελευταίας στιγμής, καταστρατηγείται το Π.Δ/γμα του Υμηττού όσον αφορά στο Μητροπολιτικό Πάρκο στο Γουδί, καθώς όλη η έκταση όπου βρίσκεται το Υπ. Δικαιοσύνης, το Πάρκο Στρατού, αλλά και το συγκρότημα του Badminton εντάσσονται πλέον, κατά παράβαση του ισχύοντος Π.Δ. Προστασίας του Υμηττού, στη Ζώνη Β', αντί της Ζώνης Α’ Απολύτου Προστασίας. Με τον τρόπο αυτό νομιμοποιούνται οι μέχρι τώρα αυθαίρετες εγκαταστάσεις και χρήσεις και επιτρέπονται, πλέον, άλλες χρήσεις αναψυχής, κοινωφελών και άλλων δραστηριοτήτων, διοίκησης, κλπ.
•  Το «Ελληνικό» περνά ιδιοκτησιακά στο Ελληνικό Δημόσιο... αλλά με νέους όρους που θέτει η τροπολογία, που αλλάζει πλήρως τις υφιστάμενες και ισχύουσες διατάξεις, χωρίς καμιά διαβούλευση.

Το  C I S D ,

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ με την αγαστή συνεργασία, συνέργεια και σύμπραξη, μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς εκτιμά ότι ο ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου εφόσον ελέγχεται από ένα υγιή δημόσιο τομέα, και λειτουργεί στα πλαίσια του δημόσιου συμφέροντος και της διαφάνειας.

Θ Ε Τ Ε Ι , ωστόσο, ως απαραίτητες προϋποθέσεις τα ακόλουθα:

·         Την ύπαρξη των κατάλληλων μηχανισμών διασφάλισης της αποτελεσματικής και διαφανούς λειτουργίας, τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα, πράγμα που μέχρι τώρα δεν έχει διασφαλισθεί από κανένα διαρθρωτικό ή άλλο μέτρο. 

·         Την άμεση διαμόρφωση ενός συστήματος, που θα εγγυάται την ασφάλεια δικαίου στα ζητήματα διαχείρισης και αξιοποίησης δημόσιων ακινήτων και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη θέσπιση νέων φορέων και οργάνων και νέων θεσμών και διαδικασιών.

·         Την θεσμική θωράκιση των δικαιωμάτων του ελληνικού δημοσίου επί της καταγεγραμμένης περιουσίας του,

·         Τον συνεχή έλεγχο και παρακολούθηση, κλπ. (ζητήματα που υποβαθμίζονται πλήρως με το παρόν Ν/Σ, το οποίο δίνει έμφαση κύρια στην «κατά παρέκκλιση» των υφιστάμενων νόμων και αρχών παραχώρηση ή πώληση της δημόσιας περιουσίας με ευνοϊκούς για τον υποψήφιο επενδυτή όρους, των οποίων όμως η νομιμότητα είναι αμφισβητήσιμη).

Με τον τρόπο αυτό ο κάθε εν δυνάμει επενδυτής θα αισθάνεται περισσότερο ασφαλής στην υλοποίηση της επενδυτικής του απόφασης, χωρίς να αντιμετωπίσει αρνητικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

[1] με το οποίο καλείται η Βουλή να κυρώσει το πωλητήριο, διά της πράξης νομοθετικού περιεχομένου των ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας.